17.5.18

Την προσπαθήσανε πάντως την αλλαγή...


Παρακολουθώ ανελλιπώς, σε ηλεκτρονική μορφή, τη «Νέα Εγνατία», καθημερινή πολιτική και οικονομική εφημερίδα που εκδίδεται στην Καβάλα. Τοπικά αλλά και πανελλήνια και παγκόσμια νέα με κριτική ματιά, με ωραίες καθημερινές στήλες, που δεν φείδονται...


«φαρμακερών» σχολίων προς πάσα κατεύθυνση, με έντονο το χιούμορ ανάμεσα στις λέξεις. Μία απ’ αυτές του συνάδελφου Νίκου Χαζαρίδη που την τιτλοφορεί Fama Volat· εντοπίζει μαργαριτάρια του πολιτικού κόσμου [και άλλων συναφών κόσμων], σχολιάζοντάς τα λακωνικά αλλά δηλητηριωδώς.

Τελευταίο του μικρόν αλίευμα μια δήλωση του υπουργού Νησιωτικής Πολιτικής Παναγιώτη Κουρουμπλή. Ιδού την: «Προσπαθήσαμε την αλλαγή αλλά σπάσαμε τα μούτρα μας». Και το σχόλιο του συναδέλφου: «Θου Κύριε...», απαλείφοντας για λόγους δημοσιογραφικής τακτικής τα υπόλοιπα, ήγουν...«φυλακήν τω στόματί μου» -με άλλα λόγια: πιπέρι στο στόμα ώστε να μην το ανοίγω και επιδίδομαι ασύνετα σε αδολεσχίες και αόριστες εαυτοσκοπήσεις, τάχα.

Με το συμπάθιο, κύριε υπουργέ, αλλά τα μούτρα του ελληνικού λαού σπάσατε και καθόλου τα δικά σας -μη φτάσουμε στο σημείο να πούμε ότι τα φρεσκάρατε κιόλας [αλλά μη μεμψιμοιρούμε, μην γκρινιάζουμε]. Ετσι λοιπόν. Τι αλήθεια είδους αλλαγή οραματίζονταν ή τουλάχιστον προσπάθησαν και δεν τα κατάφεραν παρά οδηγήθηκαν σε σφοδρές κρούσεις σωμάτων [προσώπων, όπως τόνισε, αλλά και ιδεών θα προσθέταμε]; Ποιος ξέρει τι κρύβει το μυαλό των υπουργών [θαρρώ και των υπολοίπων αλλά και πολλών μικρομεγάλων στελεχών του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς];

Στην προσπάθειά τους να θυμίσουν ότι είναι λαϊκά παιδιά όλοι και ότι αυτά που κάνουν δεν είναι δική τους επιλογή, εξαπολύουν διάφορα έπεα, φιλολαϊκά δήθεν -θέλοντας να μας πουν τι; Να συμμεριστούμε τα πιεστικά διλήμματά τους, να μην ξεχάσουμε ότι αυτοί γι’ αλλού ξεκίνησαν αλλά αλλού η ζωή [η φωνή των δανειστών] τους πάει; Τα λένε κι άλλοι [Φίλης και λοιποί· προ παντός παραμένουμε Αριστεροί, λένε, -και άλλες πομφόλυγες].

Πενήντα οχτώ, λέει, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών [έμπλεοι αγωνίας προφανώς -ίσως και οργής;] απαιτώντας να μάθουν για ποιο λόγο καθυστερεί η χορήγηση των συντάξεων λόγω θανάτου στους δικαιούχους. Και επιμένουν βεβαίως να μάθουν -οπωσδήποτε!- από τους υπουργούς τι προτίθενται να κάνουν [οι υπουργοί] ώστε να επέλθει η δικαιοσύνη και η ομαλότητα στο φλέγον [πραγματικά] θέμα. Γιατί, παρακαλούν, παρατηρούνται αδικαιολόγητες καθυστερήσεις και αναβολές; -Φωτιά στα μπατζάκια τους [των υπουργών].

Τραβάνε το αυτί στους υπουργούς τους; Δεν τραβάνε τα δικά τους καλύτερα [πρόταση είναι, φιλική] μπας και διανοιγούν [τ’ αυτιά τους, οξυνθούν τα τύμπανά τους] και ακούσουν τον γόο που εξαπλούται στην ολομέλεια [σχεδόν] της χώρας; Γιατί στης Βουλής την Ολομέλεια πολλά λέγονται λίγα γίνονται [όποτε και εάν και εφόσον και τα τοιαύτα]. Είναι αλήθεια, δεν ξέρω εάν γίνεται αντιληπτό από τους ίδιους, ότι πολλές φορές διολισθαίνουν σε ασυναρτησίες και χάνουν έτσι, αυθωρεί και παραχρήμα, και όποιο δίκιο μπορούσαν να έχουν -τι τους ωθεί σε τέτοιες κατηφόρες μόνο αυτοί μπορούν να ξέρουν [η παιδεία τους ίσως -αλλά τόσο επιπόλαια, τόσο ρηχή παιδεία;]. Δεν αποκλείεται, όντως να είναι αυτοί και όχι άλλοι, όπως τουλάχιστον εμείς νομίζαμε, προτού ανεβούν σε εξουσιαστικούς θρόνους και θρονίσκους.

Γιώργος Σταματόπουλος 

efsyn.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια: