«Η ελληνική κρίση τελειώνει απόψε εδώ», δήλωσε ο Pierre Moscovici, o Γάλλος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το βράδυ της Παρασκευής, 22 Ιουνίου. Πράγματι...
και ο Mario Centeno, o Πορτογάλος επικεφαλής του Eurogroup, υπερθεμάτισε «Αυτό είναι!», ανακοινώνοντας την έξοδο της Ελλάδος από το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης και το πακέτο ελάφρυνσης του χρέους για τη χώρα. «Η Ελλάδα κατατάσσεται με την Ιρλανδία, την Ισπανία, την Κύπρο και τη χώρα μου, Πορτογαλία, μεταξύ των χωρών του ευρώ, οι οποίες μεταμόρφωσαν τις οικονομίες τους και στάθηκαν στα πόδια τους».
Οι Financial Times, πάλι, κάνουν λόγο για «την τέχνη της ευρωζωνικής συμφωνίας», η οποία τόσο συγκίνησε τον Klaus Regling, τον Γερμανό επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, που έσπευσε να σημειώσει: «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη πράξη αλληλεγγύης που είδε ποτέ ο κόσμος». «Νομίζω ότι είναι το τέλος της κρίσης», δήλωσε μετρημένα ο Έλληνας Υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, αμέσως μετά την υπογραφή των μέτρων από τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης, τα οποία επεξεργάζονταν επί δύο έτη.
ADVERTISING
inRead invented by Teads
Τόσο ο Τσακαλώτος, όσο και ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Χουλιαράκης, μετά από τις πολύωρες διαπραγματεύσεις στο Λουξεμβούργο στις τρεις η ώρα τα ξημερώματα, ήταν πιο φειδωλοί από πολλούς αρθρογράφους σχετικών ευρωπαϊκών δημοσιευμάτων. Αφού τόνισαν ότι «η κυβέρνηση είναι ευχαριστημένη με τη συμφωνία» που πέτυχαν, ο Τσακαλώτος παραδέχθηκε ότι η Αθήνα δεν κέρδισε ούτε «κούρεμα χρέους», ούτε «αυτόματη» ελάφρυνση χρέους, ενώ «το επίπεδο λιτότητας παραμένει στο επίπεδο που είναι και σήμερα». Ο Χουλιαράκης υπογράμμισε «ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι το τέλος της κρίσης δεν είναι μια στιγμή, αλλά μια διαδικασία» και πως όλα θα πάνε καλύτερα αλλά «όχι αμέσως, όχι αύριο, αλλά κατά τους προσεχείς μήνες και τρίμηνα» εφόσον η κυβέρνηση εργαστεί για να διασφαλίσει ότι η Ανάπτυξη θα κατανεμηθεί ισομερώς και δίκαια».
Την επομένη, Σάββατο, 23 του μηνός, στις εφτά και μισή το απόγευμα, διοργανώθηκε συνεδρίαση των Κοινοβουλευτικών Ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στο Ζάππειο προκειμένου ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, φορώντας πια λαιμοδέτη, πληρώνοντας τοιούτω τρόπω το περιβόητο στοίχημα περί χρέους, να ανακοινώσει την έξοδο και το τέλος των μνημονίων, σε κλίμα πανηγυρικό και συνεχών διαχύσεων προς τον κυβερνητικό σύμμαχο, Πάνο Καμμένο.
Οι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης δεν παρευρέθησαν. Ο Υπουργός Οικονομικών δεν παρέστη ποτέ, καίτοι είχε ήδη προσγειωθεί στην Αθήνα. Δια στόματος Πρωθυπουργού, «πήρε άδεια» διότι ήταν πολύ κουρασμένος. Διατυπώθηκαν πολλές και διάφορες απόψεις και ερμηνείες για την απουσία αυτή. Κάποιοι έκαναν λόγο περί διαφωνίας για την παράσταση που στήθηκε από την Κυβέρνηση. Άλλοι ανέφεραν ότι ενδεχομένως ο Υπουργός που ήταν ο πρωτεργάτης σε όλες τις εργασίες του Eurogroup, ανέμενε να ανακοινώσει ο ίδιος τα επιτευχθέντα αποτελέσματα. Ενώ γίνεται και νύξη περί ευαισθησίας Τσακαλώτου να συμπεριληφθεί στο κάδρο των επινικίων εορτασμών παρακαθήμενος του Πρόεδρου των ΑΝΕΛ.
Σε κάθε περίπτωση, η πραγματικότητα, δηλαδή τα ίδια τα πράγματα, δεν ερμηνεύονται, μήτε εξηγούνται με υποθέσεις. Πόσο μάλλον η πολιτική και οι πολιτικές επιλογές. Η αλήθεια ίσως να βρίσκεται στην πλημμυρίδα των διεθνών και δη ευρωπαϊκών άρθρων μόλις την επαύριο της αναλήψεως των καθηκόντων του Τσακαλώτου ως Υπουργού Οικονομικών, στις 8 Ιουλίου του 2015, μετά την παραίτηση του αντικομφορμιστή προκατόχου του, Γιάνη Βαρουφάκη.
«Όλους όσους θεωρούσαν ότι η μάχη να σωθεί η Ελλάδα έγκειτο στο να δει το φως ένα ετερόκλητο τσούρμο αριστεριστών, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος τους ανάγκασε να αναθεωρήσουν» έγραφε τις ημέρες εκείνες η Guardian, «την τελευταία στιγμή, ο οικονομολόγος της Οξφόρδης, εμφανίστηκε ως το κρυφό όπλο της Αθήνας». «Αποτελεί μάλλον έκπληξη για την άλλη πλευρά», είχε δηλώσει τότε ο ίδιος από τον όγδοο όροφο του γραφείου του με θέα το Ελληνικό Κοινοβούλιο. «Καθώς επίσης και το γεγονός ότι κατανοώ τα οικονομικά τους επιχειρήματα». Φλεγματικός, «καθηγητικός», ευγενής, πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του σε προνομιούχα περιβάλλοντα μεταξύ Βρετανίας και Ελλάδος εντρυφώντας καθοριστικά στην νεοκλασσική οικονομική σκέψη.
Καμία άλλη εκπαίδευση δεν θα τον είχε προετοιμάσει καλύτερα για τη θέση ως «point man» στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε Αθήνα και διεθνείς πιστωτές για να στηρίξει την σχεδόν χρεωκοπημένη οικονομία της χώρας του. «Το γεγονός ότι μιλάει σαν αριστοκράτης, βοηθάει πολύ» έλεγε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. «Ομιλεί τη γλώσσα τους καλύτερα και από τους ίδιους, ώρες-ώρες είναι διασκεδαστικό να τον παρακολουθείς».
Τρία έτη μετά, αποδεικνύεται ενδεχομένως ότι αυτή η προφορά, η γλώσσα, η σκέψη, η παιδεία, το ήθος, η συνείδηση και η ενσυναίσθηση, που τον φέρνουν κοντά και τον ενώνουν με τους Ευρωπαίους και Διεθνείς Εταίρους, να συνιστούν ακριβώς τα ίδια στοιχεία που τον απομακρύνουν και δημιουργούν ένα κενό, ένα χάσμα με ορισμένους εκ των ημεδαπών συντρόφων του.
Αλλά έτσι ήταν πάντα η ζωή, κι έτσι θα είναι. ΄Ο,τι κερδίζει ο άνθρωπος από το ένα χέρι, το χάνει από το άλλο.
Μυρένα Σερβιτζόγλου
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου