γυμνές από πράσινο ταράτσες και τους δρόμους. Τις μέρες αυτές, οι λύσεις είναι δύο. Ή κάνεις σχέση με το αιρ κοντίσιον, ή παίρνεις ποτά, φαγητά ή τίποτα, μόνο παρέα, και να πας σε κάποιο όμορφο, δροσερό ύψωμα με θέα. Έτσι απλά και όμορφα. Εξάλλου το ανεκτίμητο του αθηναϊκού κέντρου είναι ότι μπορείς να το περπατήσεις σχεδόν όλο, απ’ άκρη σ’ άκρη, το πολύ σε μία ώρα, ενώ έχει αρκετά ψηλά σημεία με μπόλικο πράσινο.
Τα πιο αγαπημένα είναι ο λόφος του Φιλοπάππου και ο λόφος του Λυκαβηττού. Υπάρχουν βέβαια πολλά σημεία. Τα βραχάκια της Ακρόπολης, ο λόφος του Στρέφη, ο Υμηττός, τα Τουρκοβούνια, λόφος Σκουζέ, Αρδητός και άλλοι μικρότεροι λόφοι. Εκεί θα αράξεις με την καλύτερη θέα της Αθήνας, τη βραδινή, θα συζητήσεις, θα πιεις τις περιπτερόμπιρες, θα ακούσεις μουσικές, ενώ είναι βέβαιο ότι δεν θα είσαι μόνος σου, αφού δεν είναι λίγοι οι ρομαντικοί και οι πρακτικοί που μαζεύονται εκεί. Το καλύτερο είναι ότι μπορείς να βρεις πολλές καβάτζες για να είσαι πιο πριβέ, με κάποια προσοχή στο ανεβοκατέβασμα. Αν ξεκουνηθείς, η Αθήνα προσφέρει απλόχερα ακόμη και τις δύσκολες μέρες, αρκεί να την γνωρίζεις...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου