22.8.18

Πολιτική αυτοκτονία...

Η τουρκική οικονομία βρίσκεται εν μέσω διλήμματος γράφει η ιστοσελίδα Ahval, καθώς ταλανίζεται από την νομισματική κρίση και την αμερικανική πίεση.

Το...
δίλημμα συνίσταται στο εξής: Θα παραμείνει η τουρκική κυβέρνηση πιστή σε μια ορθόδοξη οικονομική προσέγγιση ή θα επιστρατεύσει τις ιδιαίτερες, ανορθόδοξες μεθόδους της;

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, καθώς μόλις οι Τουρκικές αρχές αποκλίνουν από τις ορθόδοξες οικονομικές πρακτικές, οι ξένοι επενδυτές δυσανασχετούν. Ακόμα και μια απλή αναφορά προς αυτή την κατεύθυνση αρκεί για να επιτείνει την υποτίμηση της λίρας.

Η αφοσίωση της Τουρκίας σε ορθόδοξες οικονομικές πρακτικές αποτελεί πλέον σχεδόν προϋπόθεση για ξένες επενδύσεις στην τουρκική οικονομία.

Η απαίτηση των επενδυτών για ορθόδοξες οικονομικές πολιτικές από την τουρκική κυβέρνηση δεν είναι ρεαλιστική, αν λάβουμε υπόψη την υπάρχουσα οικονομική και πολιτική δυναμική στη χώρα.

Για αρχή, δεδομένων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τουρκία αυτή τη στιγμή, μια πολιτική οικονομικής ορθοδοξίας [σ.τ.μ. περικοπές στον προϋπολογισμό] θα κόστιζε πολλά στην εκλογική βάση της κυβέρνησης.

Θα απαιτούσε η κυβέρνηση να κάνει αισθητά στο λαό τα οικονομικά προβλήματα της χώρας, γεγονός που θα μπορούσε να αποδειχθεί πολιτική αυτοκτονία. Αντιθέτως, προκειμένου να περιορίσει τον αρνητικό τους αντίκτυπο στην καθημερινότητα των πολιτών, είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει διάφορες ανορθόδοξες και ιδιόμορφες πολιτικές.

Άλλωστε, υπάρχει και ένας άλλος βασικός παράγοντας που πολλοί αγνοούν, το μοντέλο κρατισμού που ακολουθεί το κυβερνών κόμμα τα τελευταία πέντε χρόνια.

Σε αντίθεση με την Κεμαλική και τη σοσιαλιστική περίοδο, η Τουρκία περνάει τώρα μια ισλαμιστική φάση κρατισμού. Ο προσανατολισμός αυτός, όμως, δεν είναι νοητός αλλά δομικός, και αλλάζει ριζικά τις βασικές οικονομικές παραμέτρους και αρχές.

Η ενίσχυση του κρατισμού στην Τουρκία υπό την καθοδήγηση των Ισλαμιστών δεν διαφέρει από την τυπική, γνωστή πρακτική του πολιτικού Ισλάμ που ακολουθείται σε τόσα άλλα παρόμοια καθεστώτα, όπως στη Μαλαισία.

Ως αποτέλεσμα, το κράτος έχει γίνει ο βασικός παράγοντας στις μεγαλύτερες οικονομικές δραστηριότητες, από την εργασία ως σημαντικά έργα, στα οποία έχει το ρόλο του χρηματοπιστωτικού εγγυητή.

Δεδομένου του κρατικού προσανατολισμού της τουρκικής οικονομίας, γίνεται φανερό ότι δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε από αυτήν ορθόδοξες οικονομικές πολιτικές. Για να το θέσουμε απλά, οι Ισλαμιστές έχουν επανασυνδέσει το κράτος με την οικονομία.

Το κράτος είναι πλέον ένας από τους βασικότερους εργοδότες. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποσχέθηκε με το πρόσφατο σχέδιο δράσης των 100 ημερών προσλήψεις δεκάδων χιλιάδων πολιτών στον κρατικό τομέα.

Το σχέδιο δράσης 100 ημερών του Ερντογάν αποκαλύπτει τον κρατικοκεντρικό χαρακτήρα της στρατηγικής του στους τομείς των κατασκευών και της άμυνας, και βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στο κράτος για την μεγέθυνση της οικονομίας.

Όλες αυτές οι περίπλοκες πολιτικές και οικονομικές πρακτικές καθιστούν εξωπραγματική την προοπτική η Τουρκία να υιοθετήσει τα δυτικά οικονομικά πρότυπα. Και το σημαντικότερο, η άνοδος του ισλαμικού κρατισμού στη χώρα δεν μπορεί να συμβαδίσει με τα τυπικά αγοροκεντρικά οικονομικά ήθη...

Πηγή: Ahval

Δεν υπάρχουν σχόλια: