Σε μια σπάνια αυτοψία στον διαβόητο καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο, η ρεπόρτερ του BBC γίνεται μάρτυρας της βίας, της...
μυρωδιάς των λυμάτων και των ψυχικών προβλημάτων που μαστίζουν τον ασφυκτικά στριμωγμένο πληθυσμό, και δέχεται καταγγελίες για απόπειρες αυτοκτονίας ακόμα και από παιδιά δέκα ετών.
«Είμαστε πάντα έτοιμοι να αποδράσουμε και έχουμε τα παιδιά μας έτοιμα 24 ώρες το 24ωρο» λέει η Σάρα Καν από το Αφγανιστάν. «Με τόση βία, τα μικρότερα παιδιά μας δεν μπορούν να κοιμηθούν» λέει στην απεσταλμένη του βρετανικού δικτύου Κατρίν Νάι.
Όπως και άλλες οργανώσεις, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (MSF) αποσύρθηκαν από τη Μόρια ως ένδειξη διαμαρτυρίας, επέστρεψαν όμως για να ανοίξουν ένα πρόχειρο ιατρείο έξω από τις πύλες του καταυλισμού.
Όπως καταγγέλλει η οργάνωση, περίπου 70 άτομα αντιστοιχούν σε κάθε τουαλέτα και το πρόβλημα με τα λύματα είναι οξύ, όπως επιβεβαιώνει μια μητέρα που ζει με το μωρό της, μόλις 12 ημερών, σε έναν χώρο με ανθρώπινα περιττώματα στο δάπεδο.
Πολλοί από τους ασθενείς του ιατρείου είναι παιδιά με δερματικά προβλήματα λόγω των άθλιων συνθηκών υγιεινής, όμως η πραγματική μάστιγα για τους πρόσφυγες είναι τα ψυχικά προβλήματα.
Ακόμα και παιδιά 10 ετών αποπειρώνται να βάλουν τέλος στη ζωή τους, λέει ο Λούκα Φοντάνα, συντονιστής της MSF για τη Λέσβο. Τα αιτήματα στην κυβέρνηση για μεταφορά των παιδιών στην Αθήνα έχουν αποβεί άκαρπα, επισημαίνει.
Το κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης προσφύγων σχεδιάστηκε για 2.000 άτομα, σήμερα όμως «φιλοξενεί» πάνω από 8.000.
Ανάμεσα στα κοντέινερ, αυτοσχέδιες σκηνές με μουσαμάδες στεγάζουν οικογένειες για εβδομάδες και μήνες.
Τα περιστατικά βίας είναι συχνά –δύο άτομα μαχαιρώθηκαν την ώρα του ρεπορτάζ ενώ περίμεναν στην ουρά για το συσσίτιο- και πρόσφυγες καταγγέλλουν ρατσισμό και θρησκευτική βία μεταξύ σιιτών και σουνιτών μουσουλμάνων, Αράβων και Αφγανών.
Η κατάσταση είναι η χειρότερη που έχει συναντήσει στη ζωή του ο Λούκα Φοντάνα της MSF.
Τα λόγια του μετράνε, αφού έχει εργαστεί ως εθελοντής σε εμπόλεμες ζώνες, ακόμα και στα ιατρεία που στήθηκαν στη Δυτική Αφρική στη μεγάλη επιδημία Έμπολα.
Όπως λέει, ακόμα και οι ασθενείς του Έμπολα διατηρούν τις ελπίδες τους ανάμεσα σε συγγενείς και συμπολίτες.
«Στη Μόρια, το σύστημα κλέβει την ελπίδα» λέει...
πηγή: newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου