Στο Μάτι, υπήρξε και δεύτερο κύμα...

...που δεν το γνωρίζουν πολλοί.
Οι συγκλονιστικές ιστορίες επιζώντων...
Είκοσι ημέρες έχουν περάσει από το απόγευμα της «Μαύρης Δευτέρας» που τουλάχιστον 93 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της φονικής πυρκαγιάς που ξεκίνησε από το Νταού Πεντέλης κα κατέληξε στο Μάτι και...
στη Ραφήνα. Κι όσο οι ημέρες περνούν οι κάτοικοι προσπαθούν με όσες ψυχικές δυνάμεις τους έχουν απομείνει να επουλώσουν τις πληγές τους.

Οδηγώντας στη Μαραθώνος προς το Μάτι στρίβοντας ελαφρά αριστερά μετά το φανάρι της Ραφήνας, η σκέψη αρχίζει να παίζει περίεργα παιχνίδια, όταν τα μάτια ξανασυναντούν τις ίδιες εκείνες εικόνες με τα καμμένα σπίτια και το άλλοτε δάσος που υπήρχε στην αριστερή πλευρά της Μαραθώνος προς Νέο Βουτζά. 

Η ανάγκη να θυμούνται όλοι τι έγινε εκείνο το απόγευμα προς βράδυ της 23ης Ιουλίου οδήγησε το protothema.gr να βρει ανθρώπους που έζησαν τον εφιάλτη, αλλά και να μιλήσουν για την επόμενη ημέρα. Άλλωστε η φράση «μη μας ξεχάσετε» έβγαινε από κάθε στόμα μικρού ή μεγάλου από τις πρώτες κιόλας ημέρες, όταν ο πύρινος εφιάλτης είχε ολοκληρωθεί και μετρούσαμε απώλειες. 

Στρίβοντας δεξιά από τη Μαραθώνος στην οδό Κυανής Ακτής προς την παραλία αυτό που αντικρίζει κανείς και από τις δυο πλευρές του δρόμου είναι οικόπεδα κι αυλές βαμμένα στο μαύρο. Τα περισσότερα σπίτια αποκαΐδια, άλλα με γκρεμισμένες τις σκεπές, άλλα βομβαρδισμένα. Τα περισσότερα μαύρα πεύκα έχουν αρχίσει να κόβονται από υλοτόμους ενώ η περιοχή έχει μια περίεργη οσμή. 

Στην οδό Κύπρου είναι το σπίτι του Παναγιώτη Ράμφου και της μητέρας του Αγγελικής. Η φωτιά το κατέστρεψε σχεδόν ολοκληρωτικά. Οι δυο τους κοιμούνται στον μικρό κήπο που βρίσκεται στην πίσω πλευρά της καμένης οικίας τους. Ο 36χρονος ήταν ένας από τους ήρωες του Ματιού που αψηφώντας τον κίνδυνο βοήθησε όσους περισσότερους μπορούσε. 



«Βούτηξα τη μάνα μου και την πέταξα μέσα στη θάλασσα»

«Τέτοιο πράγμα δεν έχω ξαναδεί. Ήταν ένα τσουνάμι φλόγας. Λέω στη μάνα μου, όπως είμαστε φεύγουμε, τώρα όμως! Ήξερα ότι θα μπούμε στη θάλασσα για να σωθούμε. Δεν υπήρχε περίπτωση. Φύγαμε προς τους καπνούς και μου λέει η μάνα μου: "Πού πας από δω;" Είμαι φυσικοθεραπευτής και έπρεπε να σώσω άλλον έναν άνθρωπο, του οποίου η γυναίκα είναι τετραπληγική. Σταμάταγα κάποια αμάξια για να με βοηθήσουν και δεν σταμάταγε κανένας. Ήταν αλλόφρονες όλοι. Κάποιος Άγιος με βοήθησε εκείνη την ώρα και τους έβαλα μέσα στο αυτοκίνητό τους. Του λέω πάτα γκάζι και πηγαίνετε στη θάλασσα. Με κοίταγε ο άνθρωπος γιατί είχε σπασμένο πόδι. Του λέω μην με κοιτάς και φύγε, όπως είσαι. Στη θάλασσα έφτασα με τα πόδια μαζί με τη μάνα μου. Παράτησα το αυτοκίνητο στη Μυκόνου και Αργυράς Ακτής σε ένα γκαραζ μπροστά γιατί δεν περνούσε τίποτα. Ήταν τρακαρισμένα, παρατημένα αμάξια και δεν μπορούσες να κάνεις τίποτα. Αλλοφροσύνη. Πώς βλέπεις σε ταινίες του σινεμά, με διπλό σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Βούτηξα τη μάνα μου γιατί η φωτιά άρχισε πλέον να μας καίει. Τη βούτηξα και την πέταξα μέσα στη θάλασσα» θυμάται ο Παναγιώτης Ράμφος που με κίνδυνο τη ζωή του, αφού είχε σώσει τη μητέρα του έτρεξε να σώσει και άλλους, ενώ η περιγραφή του συγκλονίζει: «Η φωτογραφία που έχω ανεβάσει στο facebook μαζί με τη μάνα μου στην παραλία είναι μετά το πρώτο κύμα γιατί υπήρξε και δεύτερο κύμα που δεν το γνωρίζουν πολλοί. Έγινε αναζωπύρωση και έσκασαν κάποιες μποτίλιες και κάποια αυτοκίνητα κι ενώ είχαμε σκεπάσει ένα πτώμα, είχαμε δώσει κάποιες πετσέτες σε κάποιες γυναίκες γιατί είχαν μείνει χωρίς ρούχα, χωρίς μαλλιά, είχαν καεί τα μαλλιά τους, έγινε ένα μεγάλο ποδοπάτημα και επικράτησε και πάλι αλαλούμ. Τη μητέρα μου δεν την άφησα ούτε στιγμή. Ωστόσο αργότερα μετά και το δεύτερο κύμα, με άλλα άτομα ξαναγυρίσαμε πίσω να βοηθήσουμε κάποια γεροντάκια που ήταν πεσμένοι, καμένοι μέσα σε χορτάρια, πηδούσε κόσμος από τα μπαλκόνια, είδα έναν αποτεφρωμένο πάνω σε ένα μηχανάκι και δεν είχαν προλάβει να ξεκολλήσουν τα χέρια του από το μηχανάκι, πάνω στη Ποσειδώνος». 



Διαβάστε περισσότερες μαρτυρίες ΕΔΩ...

πηγη protothema.gr