Από όσους/όσες γράφουν με αποτροπιασμό, οργή και θλίψη για τον φρικτό θάνατο –με λιντσάρισμα!– του Ζακ Κωστόπουλου (και σωστά κάνουν), εκτιμώ περισσότερο εκείνους που...
έγραψαν με τον ίδιο αποτροπιασμό, οργή και θλίψη για το θάνατο του "ληστή" ΠΡΙΝ μάθουν ότι είναι ο Ζακ Κωστόπουλος.
Όταν δηλαδή ο νεκρός ήταν ακόμα "ανώνυμος τοξικομανής"..
Το έκανε η φίλη Μαρία Δεδούση, λόγου χάρη. Δεν το έκαναν όλοι εκείνοι οι αναγνωρίσιμοι και μη που ευαισθητοποιήθηκαν και εκφράστηκαν μόνο όταν έμαθαν ότι θύμα ήταν ένας αναγνωρίσιμος.
Διονύσης Βραϊμάκης (FB)
πηγη zoornalistas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου