Άντα Ψαρρά
Με τη συγκεκριμένη κίνηση ο...
Ανδρέας Παπανδρέου έπιασε με έναν σμπάρο πολλά τρυγόνια διότι αφ’ ενός έδειξε μεγαλοψυχία και ανωτερότητα σε εκείνους που τον έστειλαν στο Ειδικό Δικαστήριο, αφ’ ετέρου έδωσε το περιθώριο να ξεκινήσει η συναινετική συζήτηση για τις αλλαγές του Συντάγματος (και ειδικά του αρ. 86 περί ευθύνης υπουργών) που ολοκληρώθηκε το 2001.
Σκάνδαλα ή υποθέσεις; Τα νέα σκάνδαλα που άρχισαν να καταγράφονται στη συνέχεια ήταν «κοινής λήψης», μια και οι εναλλαγές των δύο κομμάτων στην εξουσία μέχρι και τη συγκυβέρνηση επέβαλαν συνέχεια στο κράτος και στις παραδοσιακές πρακτικές. Στο όνομα της ανάπτυξης και της ιδιωτικοποίησης χάθηκαν δισεκατομμύρια από το Δημόσιο που παραμένει φυσικά ο καλύτερος πελάτης της πολυμήχανης ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της διαφθοράς.
Η «παρένθεση» Γ. Παπανδρέου
Στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος είχε σίγουρα πάρει αποστάσεις από το φαγοπότι των προηγούμενων χρόνων, έσκασε τελικά η βόμβα της χρεοκοπίας της χώρας σφραγίζοντας οριστικά τα περιθώρια εκείνης της κυβέρνησης. Στα χέρια του έσκασε η λίστα Λαγκάρντ με τους γνωστούς ράθυμους τρόπους εξέτασης και την αντιπολίτευση στα κάγκελα. Στη συνέχεια ήρθε η λίστα Μπόργιανς και τα Panama Papers, οι φωνές των συγκυβερνητών (πλέον) κόπασαν ενώ εκατοντάδες δικογραφίες συσσωρεύτηκαν στα εισαγγελικά γραφεία.
«Το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο»
Η συγκυβέρνηση εγκαινιάστηκε με τον Λ. Παπαδήμο, αλλά πήρε σάρκα και οστά επί Σαμαρά-Βενιζέλου. Το αν περιόρισε ή εξέθρεψε το γνωστό τρίγωνο της διαπλοκής, επιχειρηματίες-κόμματα-ΜΜΕ, το έκριναν και το κρίνουν οι πολίτες.
Η έκρηξη (τριπλασιασμός το 2008) των offshore «φορέθηκε» πολύ και στην Ελλάδα της κατάρρευσης για διαφυγή κεφαλαίων και μαύρου χρήματος.
Τα τραπεζικά σκάνδαλα συνεχίζονται μέχρι και την επιβολή από την τρόικα ορίων στην ανεξέλεγκτη δανειοδότηση: Proton, Μarfin, Αγροτική, Τράπεζα Αττικής, Τ.Τ. Οι αθρόες ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών και η νομοθετημένη απαλλαγή των ευθυνών τραπεζικών στελεχών συμπλήρωσαν την ειδυλλιακή εικόνα.
Τα «κόκκινα» ήδη «θαλασσοδάνεια» μέσα στην κρίση επιχειρηματιών, εφοπλιστών, κομμάτων και ΜΜΕ, τα τραπεζικά διαφημιστικά πακέτα και οι... χορηγίες οικοδόμησαν μια στέρεη συμμαχία που αποδεικνύεται μέχρι και σήμερα εξαιρετικά αρραγής.
Τα σκάνδαλα στην Υγεία προς το παρόν διερευνώνται.
Κ. ΣΗΜΙΤΗΣ: ο νεωτεριστής και τολμηρός σε προοδευτικές αλλαγές, πρωθυπουργός των χαμηλών τόνων, βελτίωσε αρχικά όλους τους οικονομικούς δείκτες οδηγώντας τελικά την Ελλάδα της δυναμικής τότε ανάπτυξης (με μικρές ή μεγάλες αλχημείες) στην ΟΝΕ.
Η βασική αιτία που αμαύρωσε την εικόνα του Κώστα Σημίτη ήταν η φούσκα του Χρηματιστηρίου. Παρ’ όλο που η υπόθεση αυτή, αν εξαιρέσει κανείς τις προσπάθειες χειραγώγησης, δεν είχε χαρακτηριστικά σκανδάλου, πολύς κόσμος πείστηκε, επένδυσε και έχασε τα χρήματά του.
Το μεγάλο πλήγμα το δέχτηκε μόλις έκλεισαν τα φώτα των φαντασμαγορικών Ολυμπιακών Αγώνων που αρχικά ο ίδιος δεν επιθυμούσε.
Κάποιοι θησαύρισαν, δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν, υπήρξαν ανυπολόγιστες προσαυξήσεις λόγω καθυστερήσεων, απευθείας αναθέσεις σε εθνικούς εργολάβους με τις απαραίτητες μιντιακές (συν)καλύψεις αλλά και πληθώρα άχρηστων έργων. Μόνο η Αττική Οδός αντί για 524 δισ. κόστισε τελικά 1 τρισ. (δραχμές). Συνολικά οι Ολυμπιακοί κόστισαν 9 δισ. ευρώ, ενώ πάνω από 25 δισ. δαπανήθηκαν στη συνέχεια για τη φύλαξη και συντήρηση (!) των εγκαταστάσεων μέχρι το 2007 επί Ν.Δ.
Τα τεράστια σκάνδαλα των εξοπλισμών θέριεψαν (ξανά). Με ΥπΕΘΑ τον Α. Τσοχατζόπουλο και τον Γ. Παπαντωνίου φαίνεται ότι ξέφυγε πλέον κάθε έλεγχος στο διακομματικό πάρτι των εξοπλισμών, της μίζας, των μεσαζόντων κ.λπ. Οι δαπάνες του Εθνικού Αμυντικού Σχεδιασμού ακόμα και με αγορές αμφίβολης αξίας και ικανότητας μέσων αμυντικής θωράκισης άγγιξαν τότε τα 20 δισ. ευρώ (TOR M1, C4I, φρεγάτες, ελικόπτερα κ.λπ.).
Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ: Ο πιο συμπαθής πρόεδρος της Ν.Δ. ξεκίνησε σεμνά και ταπεινά, δήλωσε αποφασισμένος να συγκρουστεί με τα συμφέροντα και τους νταβατζήδες, αλλά πολύ γρήγορα κουράστηκε, αφήνοντας σκανδαλώδεις υποθέσεις να εξελίσσονται στις θητείες του.
Το πέρασμα από τα ΠΑΣΟΚικά στα νεοδημοκρατικά εξοπλιστικά ήταν τότε ουσιαστικά αναίμακτο. Γερμανικές, γαλλικές, ρωσικές και αμερικανικές εταιρείες είχαν πάρει καλά το μήνυμα: φροντίζουμε και τα δύο κόμματα! Χαρακτηριστικότερη αποτύπωση των μεθοδεύσεων αποτέλεσε η «ναυαρχίδα» του σκανδάλου της Siemens. Μίζες εκατομμυρίων μάρκων δόθηκαν σε Ελληνες αξιωματούχους, ενώ το 2008 άρχισε η «υπόθεση» να ξετυλίγεται και στην Ελλάδα.
Μόνο οι εναλλαγές και οι απομακρύνσεις εισαγγελέων και ανακριτών στην πορεία διερεύνησης του σκανδάλου, οι υψηλές πολιτικές διασυνδέσεις μεσαζόντων και στελεχών της γερμανικής εταιρείας, η μεγάλη καθυστέρηση στην εκδίκαση, ο τρόπος που διέφυγαν μάρτυρες και κατηγορούμενοι και η τελική κατάληξη με «ενάμιση» καταδικασμένο κι ένα συμβολικό για την εταιρεία πρόστιμο 80 εκατ. που κανείς δεν γνωρίζει αν, πότε και πώς εξοφλήθη, άφησαν άφωνη την κοινή γνώμη.
Το άχρηστο C4I «απασχόλησε» και την κυβέρνηση Καραμανλή, μια και όπως και οι Ολυμπιακοί τα πάντα «μοιράστηκαν». Δημοσιεύματα του 2008 που προκάλεσαν την παρέμβαση ανακριτή έκαναν λόγο για «γαλάζιες» μίζες με εμβάσματα που άγγιξαν μεταξύ 2004 και 2007 τα 9 εκατ. ευρώ.
Το σκάνδαλο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου με σωρεία κακουργημάτων, καταχρήσεων, δωροδοκιών κ.λπ. και ζημία για το Δημόσιο 500 εκατ. ευρώ δεν έχει ακόμα ξεκινήσει να δικάζεται.
Το σκάνδαλο Βγενόπουλου, του ισχυρού άνδρα της MIG, με το ξεπούλημα του ΟΤΕ, τις μεθοδεύσεις στη Marfin Bank, τα επισφαλή δάνεια που ευνόησαν μεγάλους εφοπλιστές στις επενδύσεις τους, μπαίνει και ξαναβγαίνει από τα αρχεία και ακόμα εκκρεμεί.
Τότε έκανε και τα πρώτα του βήματα το σκάνδαλο της ENERGA POWER με αφαίμαξη 250 εκατ. από το Δημόσιο και επιείκεια για τους πρωταγωνιστές του.
Τα σκανδαλάκια κουμπάρων, καρτέλ γάλακτος, παραδικαστικά, υποκλοπές, εξαγορά Γερμανού, σκάνδαλο ΟΣΕ, υπόθεση Παυλίδη κ.λπ. ήταν πολύ συνοπτικά άλλες μικρότερες υποθέσεις, ενώ σύμφωνα με αποφάσεις της Δικαιοσύνης δεν υπήρξε ούτε σκάνδαλο δομημένων ομολόγων ( 280 εκατ. ) ούτε σκάνδαλο Βατοπεδίου.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου