7.11.18

Eλληνική Τηλεόραση: Ιστορίες παρακμής...

Έχει επιστρέψει λοιπόν για τα καλά οι συζήτηση για τα τηλεοπτικά μας πράγματα. Το τέλος του Μega στην Digea –μετά τη χρόνια μετατροπή του σε τηλε-νοσταλγική ζώνη για σαραντάρηδες‒, η...
κρίση στη διοίκηση και οι αλληλοκατηγορίες στην ΕΡΤ, ο «πόλεμος» των κομμάτων για τις πολιτικές κατευθύνσεις των σταθμών, όλα αυτά αποπνέουν μια παρακμιακή ατμόσφαιρα. 

Δεν έχει σημασία εδώ αν για κάποιους (και για μένα προσωπικά) η τηλεόραση έχει δώσει από καιρό τη θέση της σε άλλες εκδοχές ψυχαγωγίας και ενημέρωσης. Το θέμα είναι ότι για μεγάλο αριθμό ανθρώπων η τηλεόραση μετράει στη ζωή τους. 

Όπως ‒σε άλλο επίπεδο φυσικά‒ μετράει πάντα η Εκκλησία, η ομάδα, οι μνήμες και τα βιώματα που, όπως είδαμε και με το Mega, ρυθμίζουν και τα σημερινά συναισθήματα, ακόμα και τα πολιτικά. 

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Νικόλα Σεβαστάκη, πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: