Ο άνθρωπος που ξεγύμνωσε τη UBS...

Τέλειωσα τον «Τραπεζίτη του Διαβόλου» τη μέρα που η καθαρίστρια έμαθε ότι το πλαστό της απολυτήριο αποτιμάται με δέκα χρόνια στη φυλακή. Συνδυάζοντας αυτά τα δύο, το βιβλίο και την απόφαση, θύμωσα. Μετά, ομολογώ, ότι ζήλεψα τον τύπο. Στο τέλος συμβιβάστηκα. Ζούμε σε...
έναν άδικο κόσμο.
Ο «Τραπεζίτης του Διαβόλου» είναι το βιβλίο που έγραψε ο Μπράντλεϊ Μπέρκενφελντ, ο άνθρωπος που, με τις αποκαλύψεις του, άρχισε να ξηλώνει το πουλόβερ με το οποίο η ελβετική τράπεζα UBS σκέπαζε πονηρούς, μαζί με τα χρήματά τους.
Μέσα στο βιβλίο περιγράφει, κυρίως, πώς ψάρευε πελάτες, αλλά και πόσο διάτρητο είναι το παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον του χρήματος.

Η δουλειά του ήταν από αυτές που θα ήθελες να κάνεις ή, τέλος πάντων, δείχνει πιο εύκολη από όσο ήταν στην πραγματικότητα. Ο άνθρωπος μας ψάρευε πελάτες στα πιο ωραία, στα πιο πολυτελή θέρετρα του κόσμου. Ταξίδευε πρώτη θέση για Καραϊβική, χάζευε ιστιοπλοϊκούς αγώνες και εξηγούσε σε πλούσιους Αμερικανούς πώς μπορούν να κρύψουν χρήματα και να γλιτώσουν φόρους από τον Θείο Σαμ. Πετούσε στο Μπαλί και έκανε δουλειές με ανθρώπους που, για άγνωστους και αδιάφορους στον Μπράντλεϊ λόγους, είχαν εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά και κάπως έπρεπε να τα τακτοποιήσουν.
O Mπράντλεϊ τους προσέφερε τη λύση, μέσω της UBS. Τα λεφτά έφευγαν σε φορολογικούς παραδείσους ή σε ανώνυμους λογαριασμούς στην Ελβετία, προστατευμένα πρωτίστως από την ελβετική νομοθεσία και δευτερευόντως από την εχεμύθεια των τραπεζικών στελεχών. Και μιλάμε για μεγάλα λαμόγια -νομίζω η λέξη είναι κατάλληλη. Μορφωμένοι, βέβαια, με καλούς τρόπους. Αλλά λες ότι θα πουλούσαν και τη μάνα τους για μία μεγαλύτερη προμήθεια. Και αν η προμήθεια μεγάλωνε και άλλο, μπορεί και να τη σκότωναν.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κωστα Γιαννακίδη, ΕΔΩ...