12.12.18

Αυτόκλητοι τιμωροί…

Ε, λοιπόν, δεν ήταν απόδοση δικαιοσύνης ο ξυλοδαρμός του κατηγορούμενου για τον βιασμό και τον φόνο της φοιτήτριας στη Ρόδο. Τον...
αδύναμο τιμώρησαν οι συγκρατούμενοι και όχι τον βιαστή…

Θαρρετά λόγια από έναν άνθρωπο που παρέμεινε αδίκως στη φυλακή για εξι χρόνια και αθωώθηκε. Πρόκειται για τον Τάσο Θεοφίλου που είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς και για ληστεία στον Πάρο.

Βαρύνουσα η γνώμη του. Γιατί έχει βιώσει την καθημερινότητα αυτής της ιδιαίτερης κοινωνίας, της φυλακής, και μιλάει μετά λόγου γνώσεως. Ας τον ακούσουμε:

«Επειδή ενδεχομένως ένα αρχέγονο κάπως αίσθημα θα κάνει -δικαίως λέω εγώ- αρκετό κόσμο να νιώσει κάποιου είδους ικανοποίηση από αυτή την μορφή απονομής δικαιοσύνης, είναι ίσως αναγκαίο να τονιστεί ότι οι κρατούμενοι ως κοινότητα δεν αντιδρούν έτσι επειδή έχουν αναπτυγμένο κάποιο δικό τους ιδιαίτερο αίσθημα δικαίου. Οι κρατούμενοι πιθανόν μυρίστηκαν αδυναμία. Τον αδύναμο τιμωρούν και όχι τον βιαστή. Σαν μέτρο σύγκρισης μπορεί κανείς να θυμηθεί τον Κυριάκο Παπαχρόνη που έχαιρε ιδιαίτερου σεβασμού από τους συγκρατούμενους του. Το ίδιο αδίκημα σε πολλές γυναίκες όμως τύπος ιδιαίτερα ρωμαλέος.

Είναι ενδεικτικό πως στην Αυλώνα θα πάθαινε το ίδιο αν ήταν απλά δηλωμένα ομοφυλόφιλος(…) Δεν είναι επίσης χωρίς σημασία το γεγονός ότι το λιντσάρισμα συμβαίνει εμφανώς σε κελί απομόνωσης. Πάει να πει ότι έγινε σε συνεργασία με την σωφρονιστική υπηρεσία.
Φυσικά και πρέπει να αποδοθεί δικαιοσύνη. Φυσικά και πρέπει να την αποδίδουμε εμείς οι αδικημένοι, βάσει των δικών μας αξιών και των δικών μας ιεραρχήσεων για το τι είναι δίκαιο και τι όχι… Σε κάθε περίπτωση όμως, το σύστημα απονομής δικαιοσύνης που πρέπει να οργανώσουμε οι από τα κάτω, τουλάχιστον ας μην είναι χειρότερο από της πατριαρχίας και του κεφαλαίου».

…Ο ξυλοδαρμός στις φυλακές του Αυλώνα επαναφέρει στην ημερήσια διάταξη τα διαπιστωμένα πλήν άλυτα προβλήματα των ελληνικών φυλακών.
Απαράδεκτες συνθήκες κράτησης, υπερπληθυσμός, συνύπαρξη ετερόκλητου πλήθους κρατουμένων, ιδιαίτερη μεταχείριση ενίων κρατουμένων κ.α.
Κάποια βήματα έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Αλλά δεν αρκούν. Οι σημερινές φυλακές ελάχιστα συγγενεύουν με αυτό που οφείλουν να είναι. Σωφρονιστικά καταστήματα, δηλαδή…

Γιάννης Τριάντης

Δεν υπάρχουν σχόλια: