«Επιθυμούμε λύση. Εάν έλθει γρήγορα τόσο το καλύτερο. Είναι ένα ευαίσθητο θέμα και για τις δύο γειτονικές χώρες. Χρειάζεται μια λύση που θα επιστεγάσει το κατά τα άλλα θετικό κλίμα που επικρατεί και την πολύπλευρη ανάπτυξη των διμερών μας σχέσεων. Η Ελλάδα στηρίζει την ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ενωση και στο ΝΑΤΟ.
Η...
Ελλάδα ήταν και παραμένει η χώρα που στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της γειτονικής χώρας. [...] Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο. Εχουμε τη βούληση να προχωρήσουμε σε λύση για ένα κοινώς αποδεκτό όνομα».
Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν στον Αλέξη Τσίπρα ή τον Νίκο Κοτζιά. Ανήκουν στον Πέτρο Μολυβιάτη, υπουργό Εξωτερικών επί Κώστα Καραμανλή και παλιότερα εξ απορρήτων του Κωνσταντίνου Καραμανλή για τα εθνικά θέματα.
Πρόκειται για μια συνέντευξη που δόθηκε στην εφημερίδα της Θεσσαλονίκης «Αγγελιοφόρος» σε ανύποπτο χρόνο, στις 5/9/2004, δηλαδή τέσσερα χρόνια πριν από το Βουκουρέστι. Κι επειδή η Ιστορία παίζει τα δικά της παιχνίδια, αξίζει να αναφέρουμε ότι η δημοσιογράφος που την πήρε, είναι η σημερινή εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Σπυράκη.
Γιατί βέβαια η στάση της σημερινής ηγεσίας της Ν.Δ. στο ζήτημα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το «ξεκάθαρο μήνυμα» που έστελνε τότε ο Π. Μολυβιάτης. Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται, μετά τη μη κύρωση από το κόμμα του της Συμφωνίας των Πρεσπών, να οδηγήσει την αξιωματική αντιπολίτευση και στην καταψήφιση του πρωτοκόλλου ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, στην ξεχωριστή ψηφοφορία που θα ακολουθήσει.
Αυτό τουλάχιστον έλεγαν στην «Εφ.Συν.» στελέχη της Ν.Δ. που βρίσκονται ψηλά στην κομματική ιεραρχία. Και το επιχείρημα γι’ αυτή την επιλογή θα είναι ότι το πρωτόκολλο είναι «παρακολούθημα της Συμφωνίας των Πρεσπών» και ότι είναι «μια τυπική διαδικασία, ενώ η ουσία ρυθμίζεται από τη συμφωνία».
Αλλά η στάση αυτή φέρνει τη Ν.Δ. σε σύγκρουση τόσο με τις φιλο-ευρωατλαντικές της καταβολές όσο και με τον ίδιο τον αμερικανικό παράγοντα που προφανώς ασκεί τις δικές του πιέσεις. Αυτοί είναι και οι λόγοι που άλλες πληροφορίες λένε ότι υπάρχουν δεύτερες σκέψεις και εξετάζεται και η επιλογή της αποχής από την ψηφοφορία για το πρωτόκολλο ένταξης στο ΝΑΤΟ.
Οπως και να ‘χει, η στάση της ηγεσίας της Ν.Δ. αυτή τη στιγμή στα εθνικά ζητήματα με πρώτο το Μακεδονικό, αλλά και σε αυτά της οικονομίας, επιδεικνύει μια μεγάλη αντίφαση.
Από τη μία, ο Κυρ. Μητσοτάκης επιχειρεί να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ «αντι-Τσίπρα», υπερδεξιάς, όμως, κοπής, που τον οδηγεί στα εθνικιστικά μονοπάτια και τον εμφανίζει στα μάτια των εταίρων της χώρας να προσεγγίζει απομονωτικές και ευρωσκεπτικιστικές θέσεις. Και από την άλλη, κάνει τα πάντα προκειμένου να δείξει στους εταίρους, αλλά και σε όσους από το κόμμα του δυσφορούν, ότι παραμένει πιστός στον παραδοσιακό φιλοευρωπαϊκό και φιλο-ευρωατλαντικό χαρακτήρα της Ν.Δ.
Κυριάκος ο... ανυπάκουος
Είναι χαρακτηριστική η ρητορική του στο συνέδριο της Δράσης (12.1.2019), όπου κατηγορούσε «ορισμένους στην Ευρώπη» ότι «εθελοτυφλούν μπροστά στα τεράστια προβλήματα που η χώρα αντιμετωπίζει και σήμερα. Υποθέτω ότι για κάποιους είναι μια μορφή αντιπαροχής στη διαρκή υπακοή του κ. Τσίπρα», δήλωσε επιχειρώντας να παρουσιάσει για τον εαυτό του μια εικόνα «ανυπάκουου ηγέτη» που «θα μπορεί να λέει και “όχι”».
Και από την άλλη, δήλωσε ότι «οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα εκπλαγούν θετικά από την επόμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας», καθώς «θα προωθήσει από την πρώτη κιόλας μέρα διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά και τις τολμηρές αλλαγές στο κράτος για να απαλλαγούμε μια και καλή από τα δεσμά του κρατισμού».
Δηλαδή θα κινηθεί στην κατεύθυνση της ελεύθερης οικονομίας και της συρρίκνωσης του Δημοσίου, τις οποίες ο ίδιος πρεσβεύει, περιλαμβάνοντας βέβαια στους βασικούς στόχους του το να κερδίσει, όπως είπε, την «εμπιστοσύνη των εταίρων στη συνέπεια» της κυβέρνησής του. Τη στιγμή που η εικόνα που τον συνοδεύει από τη θητεία του στην κυβέρνηση Σαμαρά είναι αυτή της εφαρμογής των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών των διαθεσιμοτήτων-απολύσεων.
Αλλά με τη Μέρκελ... θέρμη
Ισως ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η δήλωσή του μετά τη συνάντησή του με την Ανγκελα Μέρκελ στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη στην Αθήνα και όχι στην Πειραιώς. Ηδη από την πρώτη στιγμή ο κ. Μητσοτάκης ένιωσε την ανάγκη να κάνει ειδική αναφορά στα φιλοευρωπαϊκά του αισθήματα, λέγοντας ότι «με την καγκελάριο Μέρκελ μιλήσαμε και σήμερα ειλικρινά.
Οπως ξέρουν να συζητούν μεταξύ τους οι δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, που είναι διαχρονικά υπέρ της Ευρώπης και δεν την αντιμετωπίζουν σαν σημαία ευκαιρίας». Τα όσα συζήτησαν για το Μακεδονικό τα άφησε για το τέλος, την ώρα που η ίδια η κ. Μέρκελ επικέντρωνε τη δική της δήλωση στη μεταξύ τους διαφωνία για τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Κι έπειτα στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 ο κ. Μητσοτάκης επέμεινε στη θεωρία συνωμοσίας περί ανταλλαγής της Συμφωνίας των Πρεσπών με τη μη περικοπή των συντάξεων και μάλιστα αμφισβήτησε και τη σχετική διάψευση της κ. Μέρκελ, με τον ισχυρισμό ότι «υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται».
Αλλά απέφυγε να απαντήσει αν αυτό το έθεσε και στην ίδια τη Γερμανίδα καγκελάριο. Ενώ η Αν. Μέρκελ τον είχε «αδειάσει» ηχηρά, δηλώνοντας ότι «οι αντιπολιτεύσεις οφείλουν να ασκούν κριτική, αλλά θα πρέπει όταν υπάρχουν μεγάλα εθνικά θέματα να τηρούν σωστή στάση». Ακόμα και ο Μάνφρεντ Βέμπερ, τον οποίο η Ν.Δ. στήριξε ως υποψήφιο του ΕΛΚ για την προεδρία της Κομισιόν, ύστερα από μήνες σιωπής τάχθηκε υπέρ της λύσης. Ασχετα αν μετά, επειδή είχε προκαλέσει δυσαρέσκεια στη Ν.Δ., έσπευσε να διαψεύσει τις δηλώσεις του και τελικά να εκτεθεί όταν δημοσιεύτηκε το ηχητικό.
Γιάννης Μπασκάκης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου