εθνική αντιπροσωπεία. Ζήτημα είναι αν υπήρξε παρόμοια στη μεταπολιτευτική Ιστορία, εξαιρουμένων βεβαίως εκείνων που συνδέονται με αποφάσεις για την αποκατάσταση της δημοκρατίας.
Η Συμφωνία των Πρεσπών έρχεται να κλείσει μια εκκρεμότητα ανάμεσα στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ, που κράτησε είκοσι επτά χρόνια. Μια εκκρεμότητα, την παράταση της οποίας προκάλεσε ο εθνικισμός και ο αλυτρωτισμός και από τις δύο πλευρές, είτε ανοικτός είτε συγκαλυμμένος. Μια εκκρεμότητα που δηλητηρίασε τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και των δύο λαών. Που καλλιέργησε τον φανατισμό και στις δύο πλευρές, κάτι που δεν εξηγείται με τη λογική.
Ποια λογική μπορεί να εξηγήσει την προσπάθεια των εθνικιστικών κύκλων των γειτόνων να θέλουν να ταυτιστούν με την αρχαία Μακεδονία και τον Μέγα Αλέξανδρο; Ποια λογική μπορεί να χωρέσει την προσπάθεια των δικών μας εθνικιστών να θεωρούν κάθε τι μακεδονικό ως ελληνική αποκλειστικότητα; Με ποια ρεαλιστική ανάλυση η γειτονική χώρα αναγορεύτηκε ο υπ’ αριθμόν ένα εθνικός κίνδυνος για την Ελλάδα;
Οσοι γνωρίζουν ιστορία, μπορούν να αντιληφθούν εν μέρει τα κίνητρα αυτής της παραφροσύνης. Για τους αθεράπευτα αντικομμουνιστές, τους ακροδεξιούς και τους φασίστες, οτιδήποτε παραπέμπει στους Σλαβομακεδόνες είναι «κόκκινο πανί», λόγω του ότι το σλαβομακεδονικό στοιχείο στη χώρα μας συμμετείχε ενεργά στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και στον ΔΣΕ.
Δεν είναι όμως ακροδεξιά και φασιστική η αντιπολίτευση -πέραν της Χρυσής Αυγής- που απορρίπτει τη συμφωνία. Και ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο, έστω την τελευταία στιγμή, την ώρα της απόφασης, οφείλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, ανεξάρτητα αν καταψηφίσει.
Η απόφαση που θα πάρει η Βουλή είναι από κάθε άποψη ιστορική, γιατί θα σφραγίσει τις σχέσεις μας με τη γειτονική χώρα και τη θέση της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Οποια και αν είναι αυτή η απόφαση. Ας ληφθεί επομένως με ιστορική ευθύνη. Χωρίς υπερβολές, χωρίς παραχωρήσεις στον εθνικισμό, στον σοβινισμό, στην Ακροδεξιά και στον φασισμό...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου