Η παραδοχή του λάθους...

Η αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων υποτίθεται ότι γίνεται στη βάση των διαφορετικών πολιτικών προγραμμάτων τους. Αυτή είναι η...
ιδανική εκδοχή. Είναι ζητούμενο, αλλά συνήθως αποτελεί εξαίρεση. Ο κανόνας είναι άλλος. 

Στη χώρα μας η αντιπαράθεση θέσεων έχει αντικατασταθεί από την αντιπαράθεση εντυπώσεων. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα, καθώς οι εντυπώσεις συνήθως απέχουν από την αλήθεια, όταν δεν είναι μια εντελώς ψευδής και κατασκευασμένη εικόνα.

Πρόσφατο παράδειγμα αυτής της διαπίστωσης είναι η χρησιμοποίηση της συνέντευξης του Ευκλείδη Τσακαλώτου στο CNBC. Τι συνέβη είναι γνωστό. Αρχικά εμφάνισαν τον υπουργό να παραδέχεται επικείμενη εκλογική νίκη της Ν.Δ., γεγονός που προκάλεσε τις δημόσιες ευχαριστίες στο πρόσωπό του από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ηταν η αποθέωση των ψευδών ειδήσεων, με τη σφραγίδα του κόμματος που θέλει να είναι η αυριανή κυβέρνηση της χώρας.

Στη συνέχεια, όταν η αλήθεια αποκαταστάθηκε, ήρθε η διαχείριση της μεγαλειώδους γκάφας από την Πειραιώς και τα προσκείμενα σε αυτήν μέσα ενημέρωσης. Το παράδειγμα έδωσε πρώτος ο αρχηγός της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Παραδέχτηκε ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν τον είχε χρίσει... κυβέρνηση. Ευχαρίστησε, όμως, τον υπουργό που τάχθηκε κατά των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, τα οποία μας έχουν επιβάλει οι δανειστές. Ο Κ. Μητσοτάκης θεώρησε πως αυτή η δήλωση είναι υπέρ του, επειδή ο ίδιος υπόσχεται πως όταν γίνει πρωθυπουργός θα μειώσει τα πλεονάσματα ως ποσοστό του ΑΕΠ.

Προφανώς κοροϊδεύει τους πολίτες. Υπάρχει κυβέρνηση ή πολιτική δύναμη, σε αυτή τη χώρα, που να είναι υπέρ των υψηλών πλεονασμάτων, όταν και οι πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών σπουδών αντιλαμβάνονται τον καταστροφικό ρόλο τους για την οικονομία και την ανάπτυξη; Υπάρχει πολιτική δύναμη που να λέει όχι στη μείωσή τους;

Αν υπάρχει ένας στόχος, στον οποίο συγκλίνουν οι πάντες, αυτός αφορά τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Γίνεται φανερή, επομένως, η προσπάθεια του Κ. Μητσοτάκη να αντικαταστήσει μια ψευδή είδηση, την οποία διακίνησε το κόμμα του, με την παραποίηση της πραγματικότητας. Στην ιδανική έκφραση του πολιτικού λόγου η ανοιχτή και σαφής παραδοχή του λάθους είναι προτέρημα. Θέλει όμως μεγάλο θάρρος κάτι τέτοιο. Λίγοι το έχουν, σπάνια το βλέπουμε στην πράξη...

efsyn.gr