Bullying...

Σχόλιο Nonews

Το άρθρο (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) του Γιώργου Λακόπουλου, για τον Γιώργο Παπανδρέου (ένα ακόμη), φλερτάρει με τη συκοφαντία και εντυπωσιάζει με τον φθηνό - οπαδικό, θα λέγαμε - τρόπο ανάλυσης και την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει κορυφαία πολιτικά ζητήματα όπως η είσοδός μας στα Μνημόνια. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου, στον σύντομο δρόμο της κυβερνητικής του ζωής, έφερε μαζί του νέα πρόσωπα. Άλλα του βγήκαν (ας μην μπούμε στην ονοματολογία), άλλα όχι και άλλα συνέχισαν τη σταδιοδρομία τους στον ΣΥΡΙΖΑ και...
έφτασαν να γίνουν και υπουργοί. Έφερε τον νόμο που πήρε το όνομα της υπουργού του (Κατσέλη) για την προστασία της α' κατοικίας. Εισήγαγε τη Διαύγεια. Προσπάθησε να αλλάξει τους όρους της σχέσης πολίτη-κράτους-εξουσίας.

Συγκρούστηκε με τη διαπλοκή και τον αρχιερέα της, Ψυχάρη (υπηρέτης-δημοσιογραφικά-του οποίου υπήρξε για ένα διάστημα στον ΔΟΛ και ο ίδιος ο αρθρογράφος).

Μια σύγκρουση που έδωσε το έναυσμα για έναν πρωτοφανή κανιβαλισμό - που μόνο ο Ανδρέας, είχε υποστεί την εποχή της Δήμητρας. Οι Ντερμπεντέρηδες ανέλαβαν δράση στα τηλεοπτικά παράθυρα και τις σελίδες του ΔΟΛ. «Φάτε τον», ήταν η εντολή. 

Εδώ η μνήμη του αρθογράφου παρουσιάζεται εξασθενημένη. Περιορίζεται στα λάθη, που βεβαίως έκανε ο Παπανδρέου: 

Έδειξε ατολμία στο δημοψήφισμα. Δεν προσέφυγε στις κάλπες όταν η βόμβα της πτώχευσης έσκασε στα χέρια του. Φάνηκε επιεικής - δεν διδάχθηκε τίποτα, επ' αυτού, από τον πατέρα του - με τους εσωκομματικούς αντιπάλους του που τελικά τον ανέτρεψαν. 

Η Ιστορία, όμως, έχει τους δικούς της νόμους και κανόνες. Δεν επηρεάζεται, ούτε κηλιδώνεται η κρίση της από εμμονές, αναλύσεις με προσωπικές στοχεύσεις και επιλεκτική παράθεση των γεγονότων. 

Ευτυχώς... 

ΥΓ1: Λησμονήσαμε να αναφερθούμε στη Σταυροφορία χωρίς Σταυρό (για να θυμηθούμε τον Άρθουρ Καίσλερ), που ονειρεύονται αρθρογράφοι του κλίματος Λακόπουλου, με στόχο την επανασύσταση του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ με τη σύμπραξη και συμπόρευση (αυτό κι αν είναι πολιτική σχιζοφρένεια!) του ΣΥΡΙΖΑ. 

ΥΓ2: Άρθρα του Γιώργου Λακόπουλου φιλοξενούμε πολλές φορές εδώ, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι συμφωνούμε πάντα μαζί του...