Από τον Γιώργο Λακόπουλο λάβαμε ένα μακροσκελές κείμενο-απάντηση, στο σχόλιο μας "Bullying", και το παραθέτουμε αυτούσιο:
Αγαπητοί συνάδελφοι του Nonews
Θα μπορούσα να απαντήσω φράση προς φράση στον –
αιφνιδιαστικό- σχολιασμό της αρθρογραφίας μου για τον Γιώργο
Παπανδρέου. Θα...
περιοριστώ όμως στα βασικά.
Πριν από όλα να σημειώσω ότι με τον Γιώργο δεν έχω κάτι
προσωπικό. Συνεργάσθηκα άλλωστε μαζί του για πολλά χρονια
και γνωρίζω καλά τις θετικές και τις αρνητικές πλευρές του.
Αλλωστε οι προσωπικές σχέσεις μας δεν διαταράχθηκαν ποτέ.
Η δημόσια κριτική μου έχει αποκλειστικά δημοσιογραφικό
χαρακτήρα και αφορά μόνο την πολιτική του. Μπορεί να έχει και
χαρακτήρα προστασίας του ενίοτε.
Συνεπώς ακόμη και αν βρίσκετε τα κείμενά μου < φθηνό τρόπο
ανάλυσης> και αν διακρίνετε < ελαφρότητα με την οποία
αντιμετωπίζω κορυφαία πολιτικά ζητήματα όπως η είσοδός μας
στα Μνημόνια>, δεν μπορείτε να μιλάτε για <συκοφαντία>.
Γνωρίζετε προφανώς ότι σε κάθε δημοσιογραφικό κείμενο
υπάρχουν δυο στοιχεία: τα πραγματικά περιστατικά και οι κρισεις.
Αν στα πραγματικά περιστατικά κάνω λάθος να απολογηθώ με
προθυμία. Οι κρίσεις όμως είναι δικαίωμά μου.
Αναφέρετε ότι <ο Γιώργος Παπανδρέου, στον σύντομο δρόμο της
κυβερνητικής του ζωής, έφερε μαζί του νέα πρόσωπα. Άλλα του
βγήκαν άλλα όχι και άλλα συνέχισαν τη σταδιοδρομία τους στον
ΣΥΡΙΖΑ και έφτασαν να γίνουν και υπουργοί>.
Δεν γνωρίζω ποια από τα νέα προσωπα που έφερε <του
βγήκαν>. Από ότι παρατηρώ όμως κανένας από οσους έφερε ο
ιδιος στο προσκήνιο -με τοποθετήσεις στο ΠΑΣΟΚ και στις
κυβερνήσεις του -δεν βρισκεται σημερα στη Βουλη. Κανένας.
Οσο για το κυβερνητικό έργο του, αν αρχίζει από το <νομο
Κατσέλη> και τελειώνει στη <Διαύγεια>, πολύ …καλό, για το
τίποτε. Δεν είναι όμως αυτή η βασική πλευρά της κυβερνητικής
θητείας του. Δεν είναι ουτε καν τα αλλεπάλληλα λάθη του στην
κυβέρνηση και στο κομμα.
Ο Παπανδρέου είναι υπόλογος για δυο συγκεκριμένες και
ασυγχώρητες επιλογες του.
Η πρώτη είναι ότι ως Πρωθυπουργός πηρε αποφάσεις για τις
οποίες δεν ειχε λαϊκή εντολή. Ουδεις -ουτε το εκλογικό σώμα, ουτε
η Βουλη, ουτε το υπουργικό συμβούλιο, ουτε τα όργανα του
ΠΑΣΟΚ- τον ειχε εξουσιοδοτήσει να οδηγήσει - εφτά μήνες μετά
την ανάληψη της διακυβέρνησης-σε διεθνη οικονομικο ελεγχο και
να συνομολογήσει με τους εταίρους και το ΔΝΤ Μνημόνιο -για να
<σώσει τη χωρα>.
Ουδεις του ανέθεσε τη σωτήρια της- ουτε υπηρχε τέτοιο θεμα τη
στιγμή που ανέλαβε. Οι πολίτες του ανέθεσαν να υλοποιήσει το
πρόγραμμα για το οποιο ψηφισαν. Τιποτε άλλο. Αν η οικονομική
κατάσταση που παρέλαβε το καθιστούσε ανεφάρμοστο , όφειλε
να προσφύγει ξανά στη λαϊκή ετυμηγορία με νέο πρόγραμμα. Ετσι
λειτουργει ο κοινοβουλευτισμός.
Η δευτερη ασυγχώρητη επιλογή του Παπανδρεου είναι ότι
διέσπασε το κομμα του πατέρα , τον οποίο τον τίμησε , -
πρωτίστως λόγω του ονόματος -και τον έκανε πρόεδρο και
Πρωθυπουργό. Τα σχόλια επ αυτού περιττεύουν. Κρίθηκε
άλλωστε από τους πολίτες. Από εκει και πέρα μπορούμε να
συζητήσουμε για όλα.
Δεν τον <ανέτρεψε> κανένας. Μόνος του πάτησε τα κορδόνια του.
Η επιπολαιότητα να απειλεί - περί αυτού επρόκειτο- ότι θα θέσει
σε δημοψήφισμα μια ειλημμένη απόφαση της Ευρωπαϊκής
Ένωσης, την οποια πριν από λίγα 24ωρα είχε πανηγυρίσει,
δηλαδή να τη θέσει σε αμφισβήτηση , τον έφερε σε σύγκρουση
με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα γεγονότα είναι γνωστά.
Όπως είναι γνωστό ότι , από τους 35 περίπου βουλευτές που
αντέδρασαν με διάφορους τρόπους τοτε, μόνο τέσσερις ειχαν
ψηφίσει τον Βενιζέλο το 2007. Ποια ανατροπή- όταν μολις την
προηγουμένη ζήτησε και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλη;
Αναζητείστε αυτούς που τον κατέστησαν το μόνο πολιτικό στην
ιστορία που έχασε την Πρωθυπουργία χωρις το κομμα του να
χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία- και χωρις να βαρύνεται με
ζητήματα ηθικής. Το πιο σπαρταριστό που θα βρείτε είναι ότι τον
έπεισαν ότι μπορούσε να παραμείνει Πρωθυπουργός με …άλλο
όνομα.
Αν με τη φράση < η βόμβα της πτώχευσης έσκασε στα χέρια του>
εννοείτε τον Οκτώβριο του 2009 , αυτό δεν ισχύει. Καμια
πτώχευση δεν υπηρχε εκείνη τη στιγμη . Αντίθετα η χώρα
μπορούσε να δανείζεται -για μήνες ακόμη. Υπήρχε δημοσιονομική
εκτροπή σε εξέλιξη. Την οποια ο ιδιος εσπευσε να… διαφημίσει
πριν κλείσει το οικονομικό έτος. Ανάθεμα τον αίτιο , που λενε…
Μια χώρα με πραγματικά οικονομικά δεδομένα της Ελλαδας, δεν
παει στο ΔΝΤ επειδη το δημοσιονομικό έλλειμα μιας χρονιάς
εκτρέπεται. Παιρνει μέτρα – με πολιτκο κόστος ενδεχομένως- και
την επόμενη χρονια το ελεγχει. Κα εν πάση περιπτώσει, αυτές οι
επιλογές δεν είναι ενός ανδρός υποθεση. Αλλά ουδείς έδωσε
σημασία στην ομολογία - καταγγελία στην ουσία- του Χρυσοχοΐδη
ότι δεν διάβασε το Μνημόνιο που ψήφισε.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για τις σχέσεις του
Παπανδρεου με τον ΔΟΛ και επι Λαμπράκη και επι Ψυχάρη. Σε
ότι με αφορά πάντως , ουδείς με υποχρέωσε σε <κανιβαλισμό>.
Αντίθετα αν ανατρέξετε στο αρχείο του <Βήματος> , και αργότερα
των <Νέων> , θα διαπιστώσετε ότι η δική μου υπογραφή
βρίσκεται κάτω από κείμενα μόνο θετικά για τον Παπανδρεου.
Τι έκαναν άλλοι και ποια ήταν η εκδοτική πολιτική το 2007, είναι
άλλη υποθεση. Να μην ξεχνάμε όμως ότι χωρις τη στηριξη του
ΔΟΛ – και της διαπλοκής εν γένει- ο Παπανδρέου δεν θα
μπορούσε ποτέ να νικήσει τον Καραμανλή και να γίνει
Πρωθυπουργός το 2009, ούτε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το 2004.
Ρωτείστε και τον… Κ. Σημιτη.
ΥΓ1 . Δεν με αφορά τι κάνουν άλλοι αρθρογράφοι, ούτε διακρίνω
κανένα <κλίμα Λακοπούλου>. Πιστεύω απλώς ότι η διάλυση του
ΠΑΣΟΚ ηταν ανοσιούργημα , με μικρονοικά κίνητρα.
Ενα ιστορικό κομμα δεν διαλύεται με συνοπτικές διαδικασίες.
Ουτε πεθαίνει οριστικά , επειδή οι επικεφαλης του μετα τον
Ανδρέα Παπανδρεου και τον Σημιτη αποδείχθηκαν κατώτεροι του
αξιώματός του και αναγκάσαν του οπαδούς του να το
εγκαταλείψουν. Μονο οι πολίτες διαλύουν ένα κόμμα. Και το
ΠΑΣΟΚ ζωντανό, οσους ψηφοφόρους και αν έχασε...
Ο επαναπατρισμός τους εχει ως προϋπόθεση την ανασύσταση
του ΠΑΣΟΚ: με το όνομα, τα συμβολα και την ιδεολογία του. Με
ταυτόχρονη επανασηματοδότηση της παρουσία τους στη
Δημοκρατική παράταξη με αντι-δεξιό πρόσημο πολιτικής και
προγράμματος.
Προφανώς σ αυτή τη φάση είναι αυτονόητη η σύμπραξη του με
τον ΣΥΡΙΖΑ ,ως κεντρικού άξονα της ευρύτερης Δημοκρατικής
παράταξης, όπως την όριζε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Βλέπετε
κανένα πιο ενδιαφέρον πρόσωπο από τον Τσίπρα για το ρόλο του
επικεφαλής αυτής της σύμπραξης;
Για τη συνέχεια θα αποφασίσουν οι ψηφοφόροι. Οι οποίοι
πάντως ως τωρα απέδειξαν ότι γυρίζουν την πλάτη όταν οι
επικεφαλής τους οδηγούν σε ιδεολογική υποταγή στη ΝΔ- ειδικά
με έναν Μητσοτάκη και τον Αδωνι στο τιμόνι..
Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά < Σταυροφορία>, αλλά μια σαφής
προσωπική πολιτική τοποθέτηση..
ΥΓ1: Εκτιμώ ότι φιλοξενείτε τα άρθρα του- έστω και αν συνήθως
δεν αναφέρεται το Ανοιχτό Παράθυρο, ως πηγή. Είναι επίσης
υγιές ότι δεν συμφωνούμε σε όλα.
Θα σας παρακαλέσω όμως να συμφωνήσετε σε κατι μαζι μου: για
προσωπικούς λόγους ενδιαφέρομαι για τον Γ. Παπανδρεόυ
περισσότερο από οσους ευθύνονται – με τις ευλογίες του βέβαια-
για την οικονομική κακοδιαχείριση στο ΠΑΣΟΚ, για την πολιτική
των κηπουρών όταν εγινε Πρωθυπουργός, για την εξώθηση του
στη διάσπαση και για την σημερινή μεταχείρισή του από την
Φώφη Γεννηματά και το περιβάλλον της. Παπανδρέου και πρωην
Πρωθυπουργός είναι διάολε…
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γ. Λακόπουλος
ΝΟΝΕWS
1ον- Φυσικά και διαφωνούμε σε πλείστα όσα σημεία ο Γιώργος Λακόπουλος αναφέρεται στο ζητημα της πτώχευσης και πότε αυτή εξεδηλώθη (η χώρα ήταν πτωχευμενη, πριν καν αναλάβει το ΠΑΣΟΚ), καθώς και στα "κορδόνια" του Παπανδρέου, που κατά τον αρθρογράφο, τα πάτησε μόνος του. Υπάρχει πολύ παρασκήνιο και οι ιστορίες που αν βγουν στον αέρα θα γελάσει ο κάθε πικραμένος.
Επίσης, έχουμε άλλη ανάγνωση για την ατμόσφαιρα και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οδηγήθηκε η χώρα στο μνημόνιο. Οπως και για την λεγόμενη διάσπαση του βενιζελικού ΠΑΣΟΚ.
Κι ο λαός, που κατά τον Λακόπουλο του έδωσε απάντηση, μάλλον δεν πρόλαβε να την δώσει, καθώς ο χρόνος από την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών μέχρι την κάλπη ήταν εξαιρετικά βραχύς (στη νεότερη πολιτική ιστορία υπάρχουν πολλά παραδείγματα. Το τελευταίο, αυτό της ΛΑΕ). Αλλά επ' αυτών θα επανέλθουμε.
Τα προσωπικά αισθήματα για τον κ. Παπανδρέου δεν μας ενδιαφέρουν.
2ον- Θα συνεχίσουμε να αναδημοσιεύουμε κείμενα του κ. Λακόπουλου (γιατί μας αρέσει το δημοσιογραφικό του ύφος) και να βάζουμε link στ' όνομα του, πάνω στο οποίο οι αναγνώστες μας, αν ενδιαφέρονται, μπορούν να μπουν στην ιστοσελίδα του, "anoixtoparathyro.gr"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου