θυμίζει ότι έδειξε νομιμοφροσύνη απέναντι σε αυτά, ότι υλοποίησε μνημόνια όπως έκανε και το «παλαιό σύστημα», ότι συγκυβέρνησε με ακροδεξιούς, ότι συμπορεύεται με ολιγάρχες· επίσης ότι δημιούργησε Μόριες [«στρατόπεδα συγκέντρωσης» προσφύγων] και ψάχνει τώρα να πιαστεί από τα απομεινάρια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και από κάποιους γυρολόγους της πολιτικής.
Απλή υπενθύμιση είναι και όχι αυστηρή κριτική· θα ήταν αυστηρή εάν δεν ήταν δίκαιη – έλα όμως που είναι δίκαιη, τι να κάνουμε... Ολα αυτά τα πομπώδη, πώς αλλιώς να τα αποκαλέσει κανείς, περί ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτικής Συμμαχίας που θα αντιταχθούν στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού και της Ακροδεξιάς, εκτός από μεγαλόφωνα είναι και κακόγουστα – μια χούφτα άνθρωποι να τα βάζουν με όλα τα κακά της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν για μια άλλη, ελεύθερη, ανεξάρτητη [των λαών], Ευρώπη. Αυτή η συμμαχία στρέφει τα πυρά της και κατά του κατεστημένου της χώρας, δεν είναι παίξε γέλασε, εναντίον των κομμάτων που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία – γερή συμμαχία, με ταξικό πρόσημο, υπέρ των αδυνάτων πάντα.
Απ’ ό,τι καταλαβαίνουν οι φτωχοί αδύνατοι, η συμμαχία αυτή ουδεμία σχέση θα έχει με την προηγούμενη συμμαχία, αυτήν, καλέ, με την Ακροδεξιά [που προήλθε, δεν γινόταν διαφορετικά, από το αντιμνημονιακό πνεύμα των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης]· τώρα οι Ευρωπαίοι θα μπούνε στη θέση τους και τα προηγούμενα κόμματα της διαφθοράς και της ρεμούλας θα καταλάβουν τι εστί συμπόρευση «προοδευτικών» και άλλων ισχυρών προσωπικοτήτων, που δεν είχαν πού να κουρνιάξουν, να ζεσταθεί λίγο και το δικό τους κοκαλάκι. Τώρα είναι η ώρα να μεγαλουργήσει η χώρα.
Οραματίζονται νέα εποχή – έτσι είναι εάν έτσι νομίζουν και εάν έτσι επιτάσσει το επικοινωνιακό παιγνίδι της νέας πολιτικής. Διότι έχουμε και νέα πολιτική και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται είναι αξιολύπητος και αξιοκατάκριτος· είναι επίσης και ανεπίδεκτος, δεν βλέπει το βάθος των πραγμάτων, δεν έχει αναλυτικό νιονιό και καλύτερα να πάει για βρούβες. Κρίμα που η χώρα [πολλοί κάτοικοί της] δεν έχουν οράματα ή δεν συμμερίζονται την αισιοδοξία που ξεχύθηκε στο Γαλάτσι και στη χώρα ολάκερη. Είπαμε, έτσι είναι εάν έτσι νομίζουν – κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μεταπείσει τον άλλον διά της βίας, μόνον διά ρητορειών και μάλιστα προοδευτικών [τι σημαίνει αυτό ένας θεός ξέρει και πρέπει να είναι και γλωσσολόγος θεός].
Τι σόι είναι αυτοί που απαρτίζουν τη συμμαχία; Προφανώς άνθρωποι που δεν διστάζουν να εκδηλώσουν την αγωνία τους και τον φόβο τους από μια επέλαση της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς, γι’ αυτό και συστρατεύονται [μόνο με στρατιωτικούς όρους θα επικοινωνούμε πλέον γιατί έχουμε να κάνουμε με έναν πραγματικό πόλεμο μεταξύ των δυνάμεων της συντήρησης και εκείνων της προόδου]. Η συστράτευση αυτή είναι ελπιδοφόρα και ανοίγει νέους δρόμους στη συνύπαρξη φτωχών και αδυνάτων με τους ανθρώπους της εξουσίας. Ποιος να το έλεγε – οι φτωχοί και οι αδύνατοι θα έχουν πλέον τη δική τους εξουσία...
Γιώργος Σταματόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου