Αυτό πάνω-κάτω περιγράφει ο δημοσιογράφος, Νίκος Φελέκης. Και στο κάδρο βάζει και τον Λεβέντη.
Σε 35 μέρες θα γνωρίζουμε την ακριβή πολιτική χαρτογράφηση. Το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης θα θελήσει τέλος στις αμφισβητήσεις για τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Θα μάθουμε με τι ποσοστό προηγείται η ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ, αν το κόμμα που έρχεται τρίτο στις προτιμήσεις των πολιτών είναι, όπως το 2014, η Χρυσή Αυγή ή το ΚΙΝΑΛ και αν το κόμμα της Φώφης Γεννηματά παίρνει διψήφιο ποσοστό, που είναι ο στόχος της Χαριλάου Τρικούπη. Κυρίως όμως θα μάθουμε αν τα κόμματα που θα υπερβούν το όριο του 3% θα είναι πέντε ή περισσότερα. Αυτό θα είναι και το πλέον κρίσιμο και πολιτικά ενδιαφέρον της ευρωπαϊκής κάλπης. Μικρή σημασία έχει το πως θα μοιραστούν οι 21 έδρες για το ευρωκοινοβούλιο -αν η ΝΔ παίρνει επτά ή οκτώ έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ πέντε ή έξι και πως θα μοιραστούν οι υπόλοιπες έδρες.
Αυτό στο οποίο έχουν στρέψει την προσοχή τους τα κομματικά επιτελεία και οι πολιτικοί αναλυτές είναι αν υπάρχει κάποιο άλλο κόμμα που θα εκλέξει ευρωβουλευτή. Και αν είναι μόνο ένα έχει καλώς, αν είναι όμως και κάποιο δεύτερο τότε υπάρχει πολύ ισχυρή πιθανότητα οι βουλευτικές κάλπες να κρύβουν μεγάλες εκπλήξεις. Ενδεχομένως, ο αριθμός των κομμάτων που θα ξεπεράσει το όριο του 3% στις ευρωεκλογές μπορεί να αποδειχθεί και ο καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων που θα ακολουθήσουν. Προσώρας, εκτός από τα πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΧΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ) που θεωρείται σίγουρον ότι θα εκπροσωπηθούν στην ευρωβουλή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου ενδέχεται να πιάσει το όριο. Στην τελευταία της έρευνα η Metron Analysis της δίνει, μετά από στάθμιση και αναγωγή των ψήφων, στο 3,1%. Ερωτηματικό παραμένει το ποσοστό που τελικά θα καταλάβει το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη, η Ένωση Κεντρών. Αν και αυτό καταφέρει να είναι μεταξύ των κομμάτων που θα εκλέξουν ευρωβουλευτή τότε θα έχουμε δύο κόμματα που θα αποχτήσουν δυναμική και για την εθνική κάλπη.
Οι δύο αυτές περιπτώσεις έχουν μπει στο κέντρο του προβληματισμού και των πολιτικών προσεγγίσεων που κάνουν τόσο το Μαξίμου όσο και η Πειραιώς για την επόμενη μέρα και κυρίως για την πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί ενόψει της τελικής αναμέτρησης και πρωτίστως για το αν θα υπάρξει αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος. Ας δούμε όμως συγκεκριμένα τα δεδομένα και τα σενάρια που εξετάζουν οι Τσίπρας και Μητσοτάκης με τους επιτελείς του, αλλά και με τους δημοσκόπους - αναλυτές που εμπιστεύονται. Η ΝΔ, με βάση τα τωρινά ευρήματα, στις βουλευτικές εκλογικές φαίνεται να κινείται σ' ένα ποσοστό της τάξεως του 35-36%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται κατά περίπου 10 μονάδες. Το ΚΙΝΑΛ δείχνει να έχει κερδίσει δύο δυόμιση μονάδες και από το 6% του 2015 μπορεί να φτάσει στο 8-8,5%. Το ποσοστό τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ομοιόμορφο, με μικρές διαφορές, σε όλη την επικράτεια. Δηλαδή δεν δείχνουν να καρπούνται την πτώση των 7-8 μονάδων που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Μακεδονία σε σχέση με το ποσοστό που συγκεντρώνει (25-26%) στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ό,τι παίρνουν στην υπόλοιπη Ελλάδα παίρνουν και στη Μακεδονία.
Το ποσοστό που χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο κατευθύνεται στη ΧΑ, τον Βελόπουλο και τον Λεβέντη. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ξέρουν οι δημοσκόποι-αναλυτές ποιο θα είναι το τελικό ποσοστό της Ελληνικής Λύσης και της Ένωσης Κεντρώων. Ενώ με το ποσοστό που λαμβάνουν στην υπόλοιπη, πλήν Μακεδονίας, επικράτεια δεν πιάνουν το όριο του 3%, αν καταφέρουν να διατηρήσουν μέχρι την ευρωκάλπη το ποσοστό που τώρα λαμβάνουν εκεί (σημειωτέον, στη Μακεδονία ψηφίζει το 20% των ψηφοφόρων) τότε είναι πολύ πιθανό να πιάσουν το όριο. Αν ο Βελόπουλος εκλέξει ευρωβουλευτή τότε το πιθανότερο είναι τα υπόλοιπα δεξιά σχήματα, από τον Καρατζαφέρη μέχρι τον Φαήλο Κρανιδιώτη και άλλους (ακρο)δεξιούς πολιτευτές να θελήσουν να ενταχθούν στο κόμμα του Βελόπουλου προκειμένου να εκλεγούν βουλευτές. Επομένως, αν ο Βελόπουλος πάει καλά στις ευρωεκλογές τότε ενδέχεται να αποκτήσει δυναμική στον πέραν της ΝΔ δεξιό χώρο και να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό του και στην ελληνική Βουλή. Μάλιστα, αν οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου πάνε στις ευρωεκλογές τόσο άσχημα όσο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο πως στην Ελληνική Λύση θα προστρέξουν αρκετοί οπαδοί και στελέχη των ΑΝΕΛ.
Εξυπακούεται πως σε περίπτωση που ο Βελόπουλος μπει στη Βουλή ψαλιδίζεται η (βασίμως πιθανολογούμενη) αυτοδυναμία της ΝΔ κατά περίπου 6-7 βουλευτές. Σύμφωνα με όσα λέγονται στο παρασκήνιο μια τέτοια εξέλιξη ενδεχομένως θα αντιμετωπίζονταν θετικά από ορισμένα εξωπολιτικά οικονομικά συμφέροντα, χωρίς να αποκλείεται ακόμη και η καθ' οιονδήποτε τρόπο στήριξη. Το ψαλίδισμα της αυτοδυναμίας είναι λογικό να ενδιαφέρει τα μάλα και τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που κάνει ορισμένους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ να σκέφτονται ότι θα μπορούσε αυτό το σενάριο να τύχει και διακριτικής κυβερνητικής στήριξης. Επειδή όπως λένε, συνέβαινε πάντα στο παρελθόν με τα μικρά δορυφορικά σχήματα όλων των βασικών αντιπάλων των κυβερνήσεων. Τύγχαναν της ενισχύσεως του κράτους και των μηχανισμών του για να αφαιρέσουν έστω και μικρό ποσοστό από το ομόδοξο μεγάλο κόμμα - αντίπαλο της εκάστοτε κυβερνήσεως.
Κι αν ένα έκτο κόμμα περιόριζε την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, η είσοδος στην Βουλή κι ενός έβδομου (και εν προκειμένου, ως προείπαμε, της Ενώσεως Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη) θα την καθιστούσε ανέφικτη. Αν η επόμενη Βουλή είναι επτακομματική το ποσοστό της ΝΔ, εφόσον αυτή είναι πρώτο κόμμα, θα πρέπει να κινηθεί υψηλότερα από το 37% για να μπορέσει να έχει αυτοδυναμία και να αποφύγει την μεγάλη ταλαιπωρία είτε ο ίδιος για να σχηματίσει κυβέρνηση είτε η χώρα για να αποφύγει την περιπέτεια της απλής αναλογικής. Κατά συνέπεια το μεγάλο πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να επιτύχει την αυτοδυναμία δεν είναι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Βασίλης Λεβέντης, χωρίς βεβαίως και να αποκλείεται και κάποιο άλλο όνομα. Αν για παράδειγμα από τον αριστερό χώρο καταφέρει ένα από τα κόμματα ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, ΜΕΡΑ25 να πιάσει το όριο του 3% τότε είναι πολύ πιθανόν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ή ο Γιάννης Βαρουφάκης να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση ενόψει των βουλευτικών εκλογών και να καταφέρουν, όσο κι αν φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο, να στεγάσουν υπό ενιαία σκέπη τα κομμάτια της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστεράς.
Ανάλογη δυσκολία με τον κατακερματισμένο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς θα συναντήσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης εάν, κόντρα στα προγνωστικά των δημοσκόπων, καταφέρει στις ευρωεκλογές να πιάσει το όριο του 3%. Η δυσκολία του Θεοδωράκη θα είναι ότι οι ψηφοφόροι, ίσως και για λόγους ενοχής ή συμπάθειας μπορεί να ψηφίσουν το Ποτάμι στην ευρωκάλπη, όμως στην εθνική κάλπη το πιθανότερο είναι, οι περισσότεροι από τους οπαδούς του να επιλέξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη "προκειμένου να φύγουν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση". Με βάση τα ανωτέρω την επομένη των ευρωεκλογών μπορεί να ανκύψει μια νέα εξίσωση στο παιχνίδι των αριθμών για την εξουσία. Βελόπουλος και Λεβέντης εφόσον καταφέρουν και πιάσουν το οποίο του 3% στις ευρωεκλογές είναι πολύ πιθανό τα κόμματά τους, Ελληνική Λύση και Ένωση Κεντρώων, να γίνουν περιζήτητα από διάφορους πολιτευτές του δεξιού κυρίως, αλλά και του κεντρώου χώρου προκειμένου να "τρουπώσουν" στη Βουλή και να γίνουν πολύφερνες νύμφες και γαμπροί στην περίπτωση που το πρώτο κόμμα δεν επιτύχει την αυτοδυναμία. Ενδέχεται μάλιστα να τύχουν και της υποστήριξης από συμφέροντα τα οποία δεν επιθυμούν μια ισχυρή κυβέρνηση, αλλά ένα κυβερνητικό σύστημα ισορροπιών στο οποίο τα ίδια θα έχουν ρόλο.
Σημειώνουμε ότι οι Βελόπουλος και Λεβέντης δεν συνιστούν απειλή μόνο για την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, αλλά και περιπλέκουν τα πράγματα, σε περίπτωση που υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ με το ΚΙΝΑΛ, για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας καθώς η Χαριλάου Τρικούπη όχι μόνον έχει ταχθεί κατά της επανεκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου, αλλά και έχει εκφράσει τη βούλησή της ο επόμενος Πρόεδρος να προέρχεται από τον προοδευτικό χώρο. Επίσης, σε περίπτωση που εκτός από την Ελληνική Λύση και την Ένωση Κεντρώων ενισχυθούν και τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της αριστεράς τότε ενδέχεται το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ να συμπιεστεί έτι περαιτέρω εάν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις που θέλουν το ΚΙΝΑΛ να κινείται σε υψηλότερα ποσοστά απ' ότι στις προηγούμενες εκλογές. Και φυσικά, εάν η αποχή είναι, όπως πιθανολογείται, μεγάλη και στην πλειοψηφία της προέρχεται από τους ψηφοφόρους της Κουμουνδούρου, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί, σύμφωνα με τους αναλυτές, να κινηθεί σε ένα ποσοστό (21-22%) που θα προκαλέσει δυσαρέσκεια στους οπαδούς του και η οποία ενδέχεται να αποβεί και προβληματική για την κυβέρνηση εάν η αξιωματική αντιπολίτευση καταγράψει διαφορά μεγαλύτερη από επτά μονάδες.
Πάντως και εν κατακλείδι, παρότι και στο Μαξίμου και στο Μοσχάτο παρακολουθούν με προσοχή την εκλογική απήχηση των μικρότερων κομμάτων και μελετούν εμβριθώς τα σενάρια που σχετίζονται με την αυτοδυναμία και τη συσχέτισή της με εξακομματική ή και επτακομματική Βουλή εν τούτοις και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης θεωρούν εξαιρετικά δύσκολη την περίπτωση ο Βελόπουλος να αντικαταστήσει τον Καμμένο και ο Λαφαζάνης (ή η Ζωή ή ο Βαρουφάκης) τον Θεοδωράκη στην επόμενη Βουλή και μάλιστα με τον Λεβέντη να συνεχίζει και στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο να βρίσκεται στον κατάλογο των πολιτικών που ηγούνται κοινοβουλευτικής ομάδας. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν πως ακόμη κι αν η ψήφος στις ευρωεκλογές αποδειχθεί, όπως και τις προηγούμενες φορές, χαλαρή, στις εθνικές εκλογές θα αποχτήσει σκληρά χαρακτηριστικά, ανάλογα με το διακύβευμα της κάλπης που για μεν τη ΝΔ θα είναι "να φύγουν οι ολετήρες Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ", για δε την κυβέρνηση "να αποκρουστεί η παλινόρθωση της δεξιάς". Όμως και προκειμένου να μην πεινάσουν εκλογικά στις ευρωεκλογές -κάτι που, εξ αντικειμένου, θα τους δημιουργήσει προβλήματα αργότερα στις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν πριν την 27η Οκτωβρίου- φροντίζουν, όπως των φρονίμων τα παιδιά, να ζυμώσουν από τώρα το διακύβευμα της εθνικής κάλπης. Αυτός είναι και ο λόγος που ειδικά μετά το Πάσχα η αντιπαράθεση των δύο μονομάχων πιθανολογείται ότι θα φτάσει στο ζενίθ, με εκατέρωθεν χτυπήματα, που σε αρκετές των περιπτώσεων δεν θα είναι και τόσον ευχάριστα για τους πολίτες, ιδίως για τους σοβαρούς και σκεπτόμενους...
Αυτό στο οποίο έχουν στρέψει την προσοχή τους τα κομματικά επιτελεία και οι πολιτικοί αναλυτές είναι αν υπάρχει κάποιο άλλο κόμμα που θα εκλέξει ευρωβουλευτή. Και αν είναι μόνο ένα έχει καλώς, αν είναι όμως και κάποιο δεύτερο τότε υπάρχει πολύ ισχυρή πιθανότητα οι βουλευτικές κάλπες να κρύβουν μεγάλες εκπλήξεις. Ενδεχομένως, ο αριθμός των κομμάτων που θα ξεπεράσει το όριο του 3% στις ευρωεκλογές μπορεί να αποδειχθεί και ο καταλύτης των πολιτικών εξελίξεων που θα ακολουθήσουν. Προσώρας, εκτός από τα πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΧΑ, ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ) που θεωρείται σίγουρον ότι θα εκπροσωπηθούν στην ευρωβουλή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου ενδέχεται να πιάσει το όριο. Στην τελευταία της έρευνα η Metron Analysis της δίνει, μετά από στάθμιση και αναγωγή των ψήφων, στο 3,1%. Ερωτηματικό παραμένει το ποσοστό που τελικά θα καταλάβει το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη, η Ένωση Κεντρών. Αν και αυτό καταφέρει να είναι μεταξύ των κομμάτων που θα εκλέξουν ευρωβουλευτή τότε θα έχουμε δύο κόμματα που θα αποχτήσουν δυναμική και για την εθνική κάλπη.
Οι δύο αυτές περιπτώσεις έχουν μπει στο κέντρο του προβληματισμού και των πολιτικών προσεγγίσεων που κάνουν τόσο το Μαξίμου όσο και η Πειραιώς για την επόμενη μέρα και κυρίως για την πραγματικότητα που θα διαμορφωθεί ενόψει της τελικής αναμέτρησης και πρωτίστως για το αν θα υπάρξει αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος. Ας δούμε όμως συγκεκριμένα τα δεδομένα και τα σενάρια που εξετάζουν οι Τσίπρας και Μητσοτάκης με τους επιτελείς του, αλλά και με τους δημοσκόπους - αναλυτές που εμπιστεύονται. Η ΝΔ, με βάση τα τωρινά ευρήματα, στις βουλευτικές εκλογικές φαίνεται να κινείται σ' ένα ποσοστό της τάξεως του 35-36%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται κατά περίπου 10 μονάδες. Το ΚΙΝΑΛ δείχνει να έχει κερδίσει δύο δυόμιση μονάδες και από το 6% του 2015 μπορεί να φτάσει στο 8-8,5%. Το ποσοστό τόσο της ΝΔ όσο και του ΚΙΝΑΛ εμφανίζεται ομοιόμορφο, με μικρές διαφορές, σε όλη την επικράτεια. Δηλαδή δεν δείχνουν να καρπούνται την πτώση των 7-8 μονάδων που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Μακεδονία σε σχέση με το ποσοστό που συγκεντρώνει (25-26%) στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ό,τι παίρνουν στην υπόλοιπη Ελλάδα παίρνουν και στη Μακεδονία.
Το ποσοστό που χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο κατευθύνεται στη ΧΑ, τον Βελόπουλο και τον Λεβέντη. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν ξέρουν οι δημοσκόποι-αναλυτές ποιο θα είναι το τελικό ποσοστό της Ελληνικής Λύσης και της Ένωσης Κεντρώων. Ενώ με το ποσοστό που λαμβάνουν στην υπόλοιπη, πλήν Μακεδονίας, επικράτεια δεν πιάνουν το όριο του 3%, αν καταφέρουν να διατηρήσουν μέχρι την ευρωκάλπη το ποσοστό που τώρα λαμβάνουν εκεί (σημειωτέον, στη Μακεδονία ψηφίζει το 20% των ψηφοφόρων) τότε είναι πολύ πιθανό να πιάσουν το όριο. Αν ο Βελόπουλος εκλέξει ευρωβουλευτή τότε το πιθανότερο είναι τα υπόλοιπα δεξιά σχήματα, από τον Καρατζαφέρη μέχρι τον Φαήλο Κρανιδιώτη και άλλους (ακρο)δεξιούς πολιτευτές να θελήσουν να ενταχθούν στο κόμμα του Βελόπουλου προκειμένου να εκλεγούν βουλευτές. Επομένως, αν ο Βελόπουλος πάει καλά στις ευρωεκλογές τότε ενδέχεται να αποκτήσει δυναμική στον πέραν της ΝΔ δεξιό χώρο και να διεκδικήσει με αξιώσεις την είσοδό του και στην ελληνική Βουλή. Μάλιστα, αν οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου πάνε στις ευρωεκλογές τόσο άσχημα όσο δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο πως στην Ελληνική Λύση θα προστρέξουν αρκετοί οπαδοί και στελέχη των ΑΝΕΛ.
Εξυπακούεται πως σε περίπτωση που ο Βελόπουλος μπει στη Βουλή ψαλιδίζεται η (βασίμως πιθανολογούμενη) αυτοδυναμία της ΝΔ κατά περίπου 6-7 βουλευτές. Σύμφωνα με όσα λέγονται στο παρασκήνιο μια τέτοια εξέλιξη ενδεχομένως θα αντιμετωπίζονταν θετικά από ορισμένα εξωπολιτικά οικονομικά συμφέροντα, χωρίς να αποκλείεται ακόμη και η καθ' οιονδήποτε τρόπο στήριξη. Το ψαλίδισμα της αυτοδυναμίας είναι λογικό να ενδιαφέρει τα μάλα και τον Αλέξη Τσίπρα, κάτι που κάνει ορισμένους αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ να σκέφτονται ότι θα μπορούσε αυτό το σενάριο να τύχει και διακριτικής κυβερνητικής στήριξης. Επειδή όπως λένε, συνέβαινε πάντα στο παρελθόν με τα μικρά δορυφορικά σχήματα όλων των βασικών αντιπάλων των κυβερνήσεων. Τύγχαναν της ενισχύσεως του κράτους και των μηχανισμών του για να αφαιρέσουν έστω και μικρό ποσοστό από το ομόδοξο μεγάλο κόμμα - αντίπαλο της εκάστοτε κυβερνήσεως.
Κι αν ένα έκτο κόμμα περιόριζε την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, η είσοδος στην Βουλή κι ενός έβδομου (και εν προκειμένου, ως προείπαμε, της Ενώσεως Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη) θα την καθιστούσε ανέφικτη. Αν η επόμενη Βουλή είναι επτακομματική το ποσοστό της ΝΔ, εφόσον αυτή είναι πρώτο κόμμα, θα πρέπει να κινηθεί υψηλότερα από το 37% για να μπορέσει να έχει αυτοδυναμία και να αποφύγει την μεγάλη ταλαιπωρία είτε ο ίδιος για να σχηματίσει κυβέρνηση είτε η χώρα για να αποφύγει την περιπέτεια της απλής αναλογικής. Κατά συνέπεια το μεγάλο πρόβλημα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη προκειμένου να επιτύχει την αυτοδυναμία δεν είναι τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο ο Κυριάκος Βελόπουλος και ο Βασίλης Λεβέντης, χωρίς βεβαίως και να αποκλείεται και κάποιο άλλο όνομα. Αν για παράδειγμα από τον αριστερό χώρο καταφέρει ένα από τα κόμματα ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, ΜΕΡΑ25 να πιάσει το όριο του 3% τότε είναι πολύ πιθανόν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ή ο Γιάννης Βαρουφάκης να βρεθούν σε πλεονεκτική θέση ενόψει των βουλευτικών εκλογών και να καταφέρουν, όσο κι αν φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο, να στεγάσουν υπό ενιαία σκέπη τα κομμάτια της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ αριστεράς.
Ανάλογη δυσκολία με τον κατακερματισμένο χώρο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς θα συναντήσει και ο Σταύρος Θεοδωράκης εάν, κόντρα στα προγνωστικά των δημοσκόπων, καταφέρει στις ευρωεκλογές να πιάσει το όριο του 3%. Η δυσκολία του Θεοδωράκη θα είναι ότι οι ψηφοφόροι, ίσως και για λόγους ενοχής ή συμπάθειας μπορεί να ψηφίσουν το Ποτάμι στην ευρωκάλπη, όμως στην εθνική κάλπη το πιθανότερο είναι, οι περισσότεροι από τους οπαδούς του να επιλέξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη "προκειμένου να φύγουν ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση". Με βάση τα ανωτέρω την επομένη των ευρωεκλογών μπορεί να ανκύψει μια νέα εξίσωση στο παιχνίδι των αριθμών για την εξουσία. Βελόπουλος και Λεβέντης εφόσον καταφέρουν και πιάσουν το οποίο του 3% στις ευρωεκλογές είναι πολύ πιθανό τα κόμματά τους, Ελληνική Λύση και Ένωση Κεντρώων, να γίνουν περιζήτητα από διάφορους πολιτευτές του δεξιού κυρίως, αλλά και του κεντρώου χώρου προκειμένου να "τρουπώσουν" στη Βουλή και να γίνουν πολύφερνες νύμφες και γαμπροί στην περίπτωση που το πρώτο κόμμα δεν επιτύχει την αυτοδυναμία. Ενδέχεται μάλιστα να τύχουν και της υποστήριξης από συμφέροντα τα οποία δεν επιθυμούν μια ισχυρή κυβέρνηση, αλλά ένα κυβερνητικό σύστημα ισορροπιών στο οποίο τα ίδια θα έχουν ρόλο.
Σημειώνουμε ότι οι Βελόπουλος και Λεβέντης δεν συνιστούν απειλή μόνο για την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, αλλά και περιπλέκουν τα πράγματα, σε περίπτωση που υπάρξει κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ με το ΚΙΝΑΛ, για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας καθώς η Χαριλάου Τρικούπη όχι μόνον έχει ταχθεί κατά της επανεκλογής του Προκόπη Παυλόπουλου, αλλά και έχει εκφράσει τη βούλησή της ο επόμενος Πρόεδρος να προέρχεται από τον προοδευτικό χώρο. Επίσης, σε περίπτωση που εκτός από την Ελληνική Λύση και την Ένωση Κεντρώων ενισχυθούν και τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της αριστεράς τότε ενδέχεται το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ να συμπιεστεί έτι περαιτέρω εάν επαληθευτούν οι εκτιμήσεις που θέλουν το ΚΙΝΑΛ να κινείται σε υψηλότερα ποσοστά απ' ότι στις προηγούμενες εκλογές. Και φυσικά, εάν η αποχή είναι, όπως πιθανολογείται, μεγάλη και στην πλειοψηφία της προέρχεται από τους ψηφοφόρους της Κουμουνδούρου, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί, σύμφωνα με τους αναλυτές, να κινηθεί σε ένα ποσοστό (21-22%) που θα προκαλέσει δυσαρέσκεια στους οπαδούς του και η οποία ενδέχεται να αποβεί και προβληματική για την κυβέρνηση εάν η αξιωματική αντιπολίτευση καταγράψει διαφορά μεγαλύτερη από επτά μονάδες.
Πάντως και εν κατακλείδι, παρότι και στο Μαξίμου και στο Μοσχάτο παρακολουθούν με προσοχή την εκλογική απήχηση των μικρότερων κομμάτων και μελετούν εμβριθώς τα σενάρια που σχετίζονται με την αυτοδυναμία και τη συσχέτισή της με εξακομματική ή και επτακομματική Βουλή εν τούτοις και ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης θεωρούν εξαιρετικά δύσκολη την περίπτωση ο Βελόπουλος να αντικαταστήσει τον Καμμένο και ο Λαφαζάνης (ή η Ζωή ή ο Βαρουφάκης) τον Θεοδωράκη στην επόμενη Βουλή και μάλιστα με τον Λεβέντη να συνεχίζει και στην επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο να βρίσκεται στον κατάλογο των πολιτικών που ηγούνται κοινοβουλευτικής ομάδας. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν πως ακόμη κι αν η ψήφος στις ευρωεκλογές αποδειχθεί, όπως και τις προηγούμενες φορές, χαλαρή, στις εθνικές εκλογές θα αποχτήσει σκληρά χαρακτηριστικά, ανάλογα με το διακύβευμα της κάλπης που για μεν τη ΝΔ θα είναι "να φύγουν οι ολετήρες Τσίπρας και ΣΥΡΙΖΑ", για δε την κυβέρνηση "να αποκρουστεί η παλινόρθωση της δεξιάς". Όμως και προκειμένου να μην πεινάσουν εκλογικά στις ευρωεκλογές -κάτι που, εξ αντικειμένου, θα τους δημιουργήσει προβλήματα αργότερα στις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν πριν την 27η Οκτωβρίου- φροντίζουν, όπως των φρονίμων τα παιδιά, να ζυμώσουν από τώρα το διακύβευμα της εθνικής κάλπης. Αυτός είναι και ο λόγος που ειδικά μετά το Πάσχα η αντιπαράθεση των δύο μονομάχων πιθανολογείται ότι θα φτάσει στο ζενίθ, με εκατέρωθεν χτυπήματα, που σε αρκετές των περιπτώσεων δεν θα είναι και τόσον ευχάριστα για τους πολίτες, ιδίως για τους σοβαρούς και σκεπτόμενους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου