Είναι το μίγμα που σπρώχνει διαρκώς την γηραιά ήπειρο σε συντηρητικότερους δρόμους. Είναι το μίγμα πάνω στο οποίο εδράζεται η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι το «όπλο» του Ορμπαν, του Σαλβίνι, της Λεπέν, του...
γερμανικού afd της ευρωπαικής εν γένει ακροδεξιάς. Ενός πολιτικού ρεύματος που ξέφυγε από την αφάνεια και πλέον προβάλλει απειλητικό.
Που αρνείται την ευρωπαική ενοποίηση σπρώχνοντας στην επιστροφή στο έθνος – κράτος που θέλει να ακυρώσει την την Ευρώπη της Δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής . Ένα ρεύμα που πάντα ήταν ξενοφοβικό και καθηλωμένο σε πολύ μικρά ποσοστά πολιτικής επιρροής. Όμως η άνοδος του «πάτησε» και «πατά» πάνω στα «κατορθώματα» του νεοφιλελευθερισμού. Ηταν ένα δώρο για αυτό το αντιδραστικό ρεύμα η νεοφιλελεύθερη πολιτική που κυριάρχησε είτε με το πρόσωπο της ευρωπαικής δεξιάς είτε με το πρόσωπο κάποιων «κεντροαριστερών» τύπου Μπλερ.
Μία πολιτική που συνεχίζεται με αμείωτη ένταση σπέρνοντας την λιτότητα, διευρύνοντας τις ανισότητας, διαλύοντας την κοινωνική συνοχή, ενισχύοντας συνεχώς το κεφάλαιο σε βάρος της εργασίας. Πρόκειται για μία πολιτική που θα «βασιλεύει» όσο στην εξουσία βρίσκεται η ευρωπαική δεξιά ή η πρόθυμη σοσιαλδημοκρατία που εξακολουθεί να συνεργάζεται μαζί της.
Η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών είναι η μόνη προυπόθεση για την αντιμετώπιση αυτής της συντηρητικής πορείας. Μόνο μία πλατιά συμμαχία της Αριστεράς, των Πράσινων, της σοσιαλδημοκρατίας που αντιστέκεται στον νεοφιλελευθερισμό, αλλά και δημοκρατικών δυνάμεων που αντιδρούν στην περιστολή της δημοκρατίας που προωθεί ο νεοφιλελευθερισμός, μπορεί να αντιστρέψει την κατάσταση.
Οι προοδευτικές αυτές δυνάμεις δεν μπορεί να παραμένουν παρατηρητές στην κατάσταση που διαμορφώνεται. Ο μετασχηματισμός της ευρωπαικής ενοποίησης σε προοδευτική κατεύθυνση μπορεί και πρέπει να αποτελέσει βασικό άξονα σε ένα πρόγραμμα της πολιτικής των συμμαχιών. Πρόκειται για ένα άξονα που αποτρέπει στην συντηρητική αναδίπλωση στο έθνος-κράτος όπως επιθυμούν όχι μόνο οι ακροδεξιοί αλλά και υπερατλαντικές δυνάμεις που θέλουν μία Ευρώπη αποδυναμωμένη. Η περίπτωση του brexit και η ενίσχυση του Τραμπ στον Τζόνσον για ένα «σκληρό brexit» είναι ενδεικτική.
Η ευρωπαική ενοποίηση μπορεί να είναι αποτελεσματική στην αλλαγή των συσχετισμών μόνα αν αποκτήσει προοδευτικό περιεχόμενο όπως πολιτικές που αντιμετωπίζουν την λιτότητα και ενισχύουν την κοινωνική συνοχή. Η προοδευτικότητα του κάθε πολιτικού ρεύματος σε αυτό ακριβώς ζήτημα θα κριθεί...
Μάκης Κοψίδης
kontranews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου