περιλαμβάνει και την προστασία αυτού του «Ευρωπαϊκού τρόπου ζωής»; Ο απερχόμενος πρόεδρος της Κομισιόν πάντως, ο κ. Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, δήλωσε ότι δεν του αρέσει η ιδέα ότι ο Ευρωπαϊκός τρόπος ζωής αντιτίθεται στη μετανάστευση. Αντιθέτως, τον συνέδεσε με συνδυασμό, ταλέντων, δράσεων και σεβασμού για τους άλλους... Δυο διαφορετικοί κόσμοι ή κάτι άλλο;
Ας είμαστε ειλικρινείς: Δεν πρόκειται για μια «αστοχία» ή για μια «ατυχή έμπνευση» κάποιων «σκληρών ευρωδεξιών». Πρόκειται για μια πολιτική επιλογή η οποία πλέον αποτελεί την διαχωριστική γραμμή (ή μια από τις διαχωριστικές γραμμές) μεταξύ προόδου και συντήρησης. Καταλαβαίνουμε ότι αυτή η θέση θα «πήγαινε γάντι» στον κ. Αντώνη Σαμαρά, οπότε αντιλαμβανόμαστε όλοι την οργή του, όχι απλά να μην γίνεται αντιπρόεδρος της Κομισιόν, αλλά να δίνουν σε άλλον ένα τόσο «ελκυστικό» χαρτοφυλάκιο...
Εδώ, όμως, δόθηκε η ευκαιρία για μια ακόμα φορά να διαπιστώσουμε τι είναι αυτό που «αφυδατώνει» την Ευρωπαϊκή Ένωση από προωθητικές-προοδευτικές πολιτικές, που την οδηγεί σε μια κατεύθυνση πλησιέστερα στα «οράματα» Όρμπαν και Σαλβίνι. Μια Ευρώπη-φρούριο, μια Ευρώπη με έντονους εθνικισμούς, μια Ευρώπη που συντηρείται κυρίως από τη δύναμη της αδράνειας και τα κεκτημένα περασμένων δεκαετιών...
Μέσα από τη συζήτηση και την αντιπαράθεση για την «προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής», προέκυψαν και ορισμένα ενθαρρυντικά συμπεράσματα: Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί μια εκτεταμένη και δυναμική συμμαχία ευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων, η οποία να αθροίζει όσους θέλουν να αναστρέψουν την φθίνουσα πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βεβαίως, η αριστερά οφείλει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις αυτές. Σε αυτή τη συμμαχία όμως υπάρχει χώρος για πολύ περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, φθάνει να είναι καθαρός ο στόχος, οι διαδικασίες και τα πρόσωπα...
Ταυτοχρόνως, η συζήτηση αυτή αφορά και εμάς στην Ελλάδα. Τα τεκταινόμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε έναν βαθμό αντανακλούν και τις πολιτικές διεργασίες στη χώρα μας. Τα «οράματα» της κ. Κεραμέως για μαθήματα ιστορίας που θα εξυπηρετούν την «εθνική συνείδηση», οι ιεροδιδάσκαλοι στα σχολεία, η οικοδόμηση ενός κομματικού κράτους της δεξιάς, η άλωση θεσμών και υπηρεσιών από «δικά μας παιδιά» ακόμα και αν δεν έχουν ούτε τα τυπικά προσόντα, οι αναφορές Βορίδη στις «ελαττωματικές ιδέες» της αριστεράς, οι επιχειρήσεις βίας κατά γυναικόπαιδων στα Εξάρχεια, η πρόθυμη εξυπηρέτηση κάθε «ιδέας» του ΣΕΒ κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, μας αφορούν όλους, όχι μόνο τους αριστερούς...
Η δημιουργία ενός ευρύτατου μετώπου κατά της οπισθοδρόμησης και του απομονωτισμού, είναι υποχρέωση μας. Είναι ώρα να περάσουμε στις πράξεις...
Γιάννης Μπαλάφας
Πηγή: matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου