Όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ και γενικώς την Αριστερά ότι με τη στάση τους -τη δήθεν ανθρωπιστική, όπως έλεγαν- παρότρυναν τους...
πρόσφυγες και τους μετανάστες να έρχονται στην Ελλάδα. Ζητούσαν δραστικά μέτρα και πράξεις αποτροπής, χωρίς να διευκρινίζουν το εύρος και την ένταση που πρέπει να πάρουν και ισχυρίζονταν ότι διαθέτουν τις λύσεις καλλιεργώντας προσδοκίες στους πληθυσμούς των περιοχών που σήκωναν το βάρος.
Την ίδια στιγμή διακινούσαν το γνωστό και πολύ βολικό επιχείρημα ότι «οι Ελληνες είμαστε από αρχαιοτάτων χρόνων φιλόξενος λαός». Ανέχονταν όμως σε βαθμό παρεξηγήσεως και τις απαράδεκτες πρακτικές δήθεν αγανακτισμένων πολιτών και τις ακραίες δηλώσεις στελεχών του κόμματος. Διέγραψαν μερικούς τριτοκλασάτους, αλλά τους προβεβλημένους δεν τους ακούμπησαν.
Ήταν δηλαδή αυστηροί με τους ασήμαντους και τους αναπληρωματικούς για να μην κατηγορηθούν για ακροδεξιές λογικές και επιεικείς με τους σημαντικούς και βασικούς γιατί τους είχαν ανάγκη προκειμένου να επιστρέψουν στα πράγματα. Πλασάρονταν άλλωστε ως οι φυσικοί ιδιοκτήτες της χώρας και ως οι ειδικοί που θα θεραπεύσουν όλες τις κακοδαιμονίες. Επίσης δεν έλεγαν κακή κουβέντα για την Ευρώπη, για την αδυναμία των οργάνων της να επιβάλουν τις αποφάσεις που είχαν λάβει και για τη χολερική άρνηση ορισμένων συντηρητικών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να δεχθούν πρόσφυγες.
Όταν έγιναν κυβέρνηση ήρθαν σε επαφή με το πρόβλημα σε όλες τις διαστάσεις του και άρχισαν να φλερτάρουν με τη λογική. Ξαφνικά το θέμα έγινε γεωπολιτικό. Ξαφνικά διαπίστωσαν πως η Ευρώπη δεν κάνει όσα πρέπει για να βοηθήσει την Ελλάδα και να συνετίσει τις απείθαρχες κυβερνήσεις (Μ. Βαρβιτσιώτης, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών)...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο του Τάσου Παππά, πατήστε ΕΔΩ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου