Μοµφές...

Του Δηµήτρη Μητρόπουλου
ΗΤΑΝ ΜΙΑ ασυνήθιστα σκληρή δήλωση για έναν πολιτικό που µας έχει συνηθίσει εδώ και δεκαετίες σε ήπιες διατυπώσεις. Αλλά οι ασυνήθιστοι καιροί προκαλούν, αργά ή γρήγορα, ασυνήθιστες χειρονοµίες.

Ο ΛΟΓΟΣ για όσα είπε ο Κάρολος Παπούλιας την Κυριακή, ασκώντας το εκλογικό του δικαίωµα στα Γιάννινα. Ο Πρόεδρος χρησιµοποίησε ένα ασυνήθιστο για πολιτικό ρήµα _ µε την έννοια ότι δεν είναι αµφίσηµο. «Μέµφοµαι», είπε, αυτούς που δεν πάνε να ψηφίσουν. Με απλά λόγια, ο Παπούλιας τα ’βαλε µε τη δηµοκρατία του καναπέ. Πολύ καλά έκανε.

ΑΣ ΜΗΝ κΟρΟϊδευΟΜΑΣΤε. Η αποχή δεν συνιστά πολιτική θέση. Οποιος δεν ψηφίζει, δεν συµµετέχει. Αφήνει άλλους να αποφασίσουν ποιος θα αποφασίσει γι’ αυτόν. Μπορεί τα σαραντάρια, τα πενηντάρια και τα εξηντάρια της αποχής που είδαµε στις εκλογές για την Αυτοδιοίκηση να είναι πρωτόγνωρα για την Ελλάδα. Σε άλλες χώρες όµως συνιστούν παγιωµένη κατάσταση. Είναι καλύτερο που στην Αµερική ψηφίζει το 50%; Μάλλον όχι. Το status quo ενισχύει. Μεγάλο µέρος της προσπάθειας του Μπαράκ Οµπάµα το 2008 ήταν να φέρει ψηφοφόρους στην κάλπη.

Η ΑΠΟΧΗ στις αυτοδιοικητικές εκλογές εξηγείται ψυχολογικά και ερµηνεύεται συγκυριακά. Αποσβολωµένος από την κατάρρευση της οικονοµίας, ένας κόσµος δεν πήγε να ψηφίσει. Αυτό άγγιξε και το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.∆., µε σχέση 1 προς 2. Λογικό. Οι µεν κυβερνούν τώρα χωρίς αποτελέσµατα που να δικαιολογούν την αθεράπευτη αισιοδοξία τους. Οι δε κυβερνούσαν µέχρι πέρυσι λέγοντας ψέµατα.

Η αποχή δείχνει επίσης ότι ο «Καλλικράτης» και οι δεκατρείς µεγάλες περιφέρειες δεν συγκίνησαν τους ψηφοφόρους όσο συγκίνησε τους κατά τόπους υποψηφίους η συνένωση δήµων. Ωστόσο, σε µεσοµακροπρόθεσµο ορίζοντα, η αποχή θα επιτρέψει σε αυτούς που πήγαν τη χώρα στον γκρεµό να συνεχίσουν να µονοπωλούν το παιχνίδι.

Η απάθεια οδηγεί σε πολιτικό µηδενισµό που απλώς συντηρεί το υπάρχον σύστηµα.

ΟΤΙ ΟΙ ψΗφΟφΟρΟΙ πάνε γι’ άλλα φάνηκε από τις αναρίθµητες ανατροπές των εκλογών αυτών.

Από τον Καµίνη και τον Μπουτάρη, αλλά και από τον «άλλο» Γιάννη ∆ηµαρά στην πράσινη Πάτρα και τον Πέτρο Τατούλη στη γαλάζια Πελοπόννησο. Φάνηκε επίσης από τη δυναµική της υποψηφιότητας του Γιώργου Αµυρά στην Αθήνα. Ολα αυτά όµως είναι αποτελέσµατα ενεργητικής ψήφου και όχι µπλαζέ αποχής. κΑΠΟυ εδΩ έπιασε το νήµα ο Πρόεδρος. Η θητεία του Κ. Παπούλια υπερβαίνει το Μνηµόνιο που λήγει τον Μάιο του 2013. Υπερβαίνει επίσης την πιο αισιόδοξη πρόβλεψη για τη µακροβιότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου, που η τετραετία της λήγει τον Σεπτέµβριο του 2013. Θα είναι Πρόεδρος έως το 2015. Το κάλεσµα συµµετοχής στην ψηφοφορία από τα Γιάννινα είναι σήµα ότι ο Παπούλιας δεν θα σταθεί αµέτοχος στα γεγονότα που θα βρεθούν στον δρόµο της δεύτερης θητείας του. Από εκεί και πέρα, για την ηθική της γενιάς πολιτικών του Καρόλου το να γυρίσεις την πλάτη στην κάλπη είναι αδιανόητο.
ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ από τα ΝΕΑ.