Τα νέα από τη Γερµανία ...

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Συνήθως στην Ελλάδα θεωρούµε ως πρόδροµα φαινόµενα τις πολιτικές εξελίξεις στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ιβηρική – τον ευρωπαϊκό Νότο εν γένει. Δεν είχαµε ώς τώρα επιχειρήσει ανάλογες συγκρίσεις µε τους Βορειοευρωπαίους. Να όµως που το µήνυµα αυτή τη φορά έρχεται από τη Γερµανία. Οι εκλογές στη Βάδη-Βυρτεµβέργη δεν διέκοψαν µόνο τη χριστιανοδηµοκρατική κυριαρχία έξι δεκαετιών στην κυβέρνηση της Στουτγάρδης. Δείχνουν να... διακόπτουν τη συνέχεια του διπολικού µοντέλου εναλλαγής στην εξουσία. Την Κυριακή στη Γερµανία δεν σηµειώθηκε µόνο η – όχι και τόσο µεγάλη – ήττα της Μέρκελ. Εχασαν έδαφος και οι Σοσιαλδηµοκράτες. Δεν είναι η πρώτη ένδειξη ότι στην Ευρώπη το πολιτικό εκκρεµές δεν σταµατάει στα προηγούµενα όρια της ταλάντωσής του.

Τα ξεπερνάει, πότε προς µια πλευρά, µε τους Πράσινους, και πότε προς τηνάλλη, µε τηνΑκροδεξιά. Καµιά φορά και προς τις δύο πλευρές ταυτόχρονα.

Στη Γερµανία είναι σήµερα ο Βίνφριντ Κρέτσµαν, η Πέτρα Κέλι και ο Γιόσκα Φίσερ παλαιότερα. Στη Γαλλία είναι η οικογένεια Λεπέν.

Διατυπώνοντας τη Θεωρία του Χάους, ο νοµπελίστας Ιλια Πριγκοζίν – δεξί χέρι του οποίου υπήρξε ο έλληνας µαθηµατικός Γιάννης Αντωνίου, καθηγητής στη Θεσσαλονίκη σήµερα – έλεγε ότι αρκεί το πέταγµα µιας πεταλούδας στη µία άκρη του πλανήτη για να προκληθούν αναταράξεις στην άλλη. Τηρώντας τις αναλογίες, όπως απαιτούν οι διαφορές ανάµεσα στις δύο κοινωνίες, το φαινόµενο του γερµανού ψηφοφόρου που γυρίζει ταυτόχρονα την πλάτη σε όσους εµπιστευόταν διαδοχικά µέχρι τώρα θα εµφανιστεί αργά ή γρήγορα και στην Ελλάδα. Κατά κάποιον τρόπο εκδηλώθηκε ήδη µε την αποχή στις δηµοτικές και νοµαρχιακές εκλογές του περασµένου έτους. Και δείχνει να παραµένει ενεργό στις δηµοσκοπήσεις.

Ερώτηση. Αν στις επόµενες βουλευτικές εκλογές, ανώτατο πεδίο εκδήλωσης της λαϊκής βούλησης, οι ψηφοφόροι αποφασίσουν να συµπιέσουν τα δύο κυρίαρχα κόµµατα του µεταπολιτευτικού σκηνικού, πού θα κατευθυνθούν; Στα δεξιά της Ν.Δ. ή στα αριστερά του ΠΑΣΟΚ;

Θα διασκορπιστούν σε έξι, οκτώ ή δέκα κόµµατα σε µια βαβυλωνιακή Βουλή; Θα στοιχηθούν πίσω από επίδοξους σωτήρες µε ακραία ρητορική; Αρκετοί αναλυτές θεωρούν ότι για την Ελλάδα όλα αυτά ακούγονται σαν πολιτικά ανέκδοτα. Μπορεί και να είναι. Αλλά, όπως έλεγε ένας αµερικανός συγγραφέας τον προηγούµενο αιώνα, «το πρόβληµα µε τα πολιτικά ανέκδοτα είναι ότι καµιά φορά εκλέγονται».
tanea