Έρχεται το νέο «Δεν Πληρώνω»...

Δημήτρης Τρίμης

Τα επίσημα στοιχεία, των φορολογικών δηλώσεων, δείχνουν ότι στην Ελλάδα το 87% των αγροτών ζει με καθαρό εισόδημα μέχρι 5.000 ευρώ το χρόνο! Συνολικά υπάρχουν...
532.917 αγρότες οι οποίοι πλήρωσαν για το 2014, όλοι μαζί, φόρο 186 εκατομμύρια ευρώ (δηλαδή 349,81 ευρώ κατά μέσο όρο ο καθένας) με συντελεστή 13% επί των καθαρών κερδών τους. Και τι είναι τα καθαρά τους κέρδη;

Είναι: έσοδα μείον έξοδα. Και έξοδα θεωρούνται: όλες οι δαπάνες τους για την αγορά σπόρων, νεογνών, λιπασμάτων, φαρμάκων, τα καλιεργητικά έξοδα, οι δαπάνες άρδευσης, οι δαπάνες για ημερομίσθια εργατών, το κόστος καυσίμων και συντήρησης αγροτικών μηχανημάτων, τα ποσά τόκων και τα έξοδα δανείων, οι αποσβέσεις παγίου εξοπλισμού, οι ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ.

Επίσης, δεν φορολογούνται για τις επιδοτήσεις που εισπράττουν έως 12.000 ευρώ το χρόνο και έως τώρα εισέπρατταν 264 ευρώ ως επιστροφή φόρου ανά χίλια λίτρα αγοράς πετρελαίου κίνησης. Παράλληλα οι αγρότες, όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός, πληρώνει ΕΝΦΙΑ, ακριβούς έμμεσους φόρους ΦΠΑ, δόσεις δανείων κ.ο.κ.

Από τώρα και έως τον Οκτώβριο του 2016 πρόκειται σταδιακά να καταργηθεί η επιστροφή του φόρου για το πετρέλαιο κίνησης και από το 2016 τα καθαρά τους έσοδα (κέρδη) θα φορολογούνται αντί 13%, με συντελεστή 20% και το 2017 με 26%.

Είναι δίκαιη και ορθολογική αυτή η νέα επιβάρυνση για τους αγρότες; Θα είναι δίκαια τα νέα μπλόκα και οι άλλες αγροτικές κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες που ήδη έχουν δρομολογηθεί κατά του νέου μνημονίου;
Ασφαλώς, μια ακόμα, έστω και μικρή, φορο-επιβάρυνση του αγρότη θα ακριβύνει λίγο τα προϊόντα του και θα μειώσει κατά τι το καθαρό του εισόδημα, αλλά, από την άλλη -ίσως να πιστεύει κανείς- θα είναι θετικό για το κοινό καλό να αυξηθούν αναλόγως τα δημόσια έσοδα της χρεοκοπημένης χώρας μας.

Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Αν κάνουμε τον κόπο να υπολογίσουμε το πόσα θα είναι (από το 2017-18) τα επιπλέον δημόσια έσοδα από την νέα φορολογική επιβάρυνση των αγροτών θα διαπιστώσουμε ότι θα είναι αστεία (άντε να δώσουν στα Δημόσια Ταμεία, άλλα 300 - 400 ευρώ το χρόνο κατά κεφαλήν οι αγρότες).

Διότι όλοι μας ξέρουμε, εδώ και χρόνια, ότι το πρόβλημα δεν ήταν και δεν είναι -όπως νομίζουν οι τεχνοκράτες- η αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τους αγρότες (ή και για άλλους κλάδους επιχειρηματιών ή ελευθέρων επαγγελματιών), αλλά η ειλικρίνεια των φορολογικών τους δηλώσεων. Όπως είπαμε και στην αρχή, το 87% των αγροτών (δηλαδή 466.574 άνθρωποι) δηλώνουν καθαρό εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ το χρόνο. Όποιον συντελεστή και να τους βάλει η κάθε τρόικα και ο κάθε ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι φοροαπαλλαγές κι αν καταργήσουν, το υπουργείο οικονομικών δεν θα βρει παραπάνω καθαρό αγροτικό εισόδημα να φορολογήσει.

Και μετά από όλη αυτή τη φασαρία που δεν θα αποδώσει, πάλι θα υποχρεωθούν οι οικονομικοί εγκέφαλοι να καταφύγουν στην εύκολη λύση, να φορολογήσουν δηλαδή την κατανάλωση, τα τετραγωνικά,τα κυβικά, τις κιλοβατώρες, όλων μας. Πάλι, αύξηση στον ΦΠΑ όλων των ειδών πρώτης και δεύτερης ανάγκης, πάλι ΕΝΦΙΑ, πάλι φόρος στα κυβικά των Ι.Χ, στο πετρέλαιο, στο ρεύμα κ.λπ. Και μετά, πάλι οι γίγαντες της οικονομικής σκέψης θα διαπιστώσουν ότι ο ΦΠΑ δεν αποδίδεται, αλλά τσεπώνεται, τα δημόσια έσοδα δεν εισπράττονται, αλλά τοποθετούνται «μαύρα» στις ξένες τράπεζες ή κάτω από τα στρώματα, το δημόσιο έλλειμμα και το χρέος μεγαλώνει, η ανάπτυξη δεν έρχεται κ.ο.κ.

Συνεπώς, αντί η κυβέρνηση να ακολουθεί τις «εργαλειοθήκες» της τρόικας και να νομοθετεί σκληρές πλην όμως ανεφάρμοστες και αναποτελεσματικές φορολογίες, ίσα ίσα για να ξεσηκωθούν διάφορες κατηγορίες της κοινωνίας, θα ήταν προτιμότερο να παραδεχτεί ότι ο πραγματικός κίνδυνος για τα δημόσια έσοδα είναι ένας και βρίσκεται πολύ κοντά: Είναι τα αδήλωτα εισοδήματα που δεν βρίσκονται ποτέ και από κανέναν και παράλληλα είναι η όλο και μεγαλύτερη στάση φορολογικών πληρωμών, τραπεζικών και άλλων χρεών των πολιτών.

Με λίγα λόγια το κίνημα «Δεν Πληρώνω», φοβάμαι, ότι θα επιστρέψει. Και αυτή τη φορά δεν θα έχει περισσότερο ή λιγότερο «αριστερό, αντιμνημονιακό» ή «αυθεντικά κινηματικό» χαρακτήρα (Δεν έχω - Δεν πληρώνω), θα είναι καθολικό κίνημα ατομικής και διαταξικής φοροδιαφυγής (Εχω αλλά, αλλά Δεν Δίνω) που θα τινάξει στον αέρα κάθε συλλογική δημοκρατική απόπειρα ανάπτυξης και αντιμετώπισης των υφιστάμενων ακραίων κοινωνικών αδικιών στη χώρα μας.

Ξέρετε, αυτή η περίφημη «φοροδοτική» δυνατότητα των πολιτών, που εξαντλείται, έτσι ή αλλιώς, εδώ και έξι χρόνια, είναι πρωτίστως πολιτικό και επομένως σχετικό μέγεθος. Δεν είναι παρά ένα προϊόν ενός καθημερινού υλικού συσχετισμού, μιας στάθμισης ανάμεσα στο πόσα καλούμαι να συνεισφέρω, στο πόσα (ακόμη) διαθέτω, στο πόσα μου παρέχονται ως δημόσιες υπηρεσίες και κοινωνική στήριξη και κυρίως όλοι μετράμε πόσα δίνουν οι άλλοι και ιδίως ποιοί είναι οι υπόλοιποι που δεν δίνουν, αν και έχουν πολλά. Και έτσι δημιουργείται ο φαύλος κύκλος του πολιτικού ισχυρισμού: Δεν δίνω τίποτα, διότι κανείς άλλος δεν δίνει, καθώς κανείς δεν παίρνει από το κράτος τίποτα σπουδαίο όσα κι αν δίνει...

efsyn.gr