Το 2015 θα μείνει ως μία από τις πιο πυκνές εκλογικές χρονιές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Οι δύο βουλευτικές εκλογές και το δημοψήφισμα του Ιουλίου –το πρώτο που...
διενεργήθηκε στη χώρα έπειτα από 41 χρόνια– προσφέρουν σημαντικά κομμάτια στο παζλ των εκλογικών κοινωνιολογικών επιπτώσεων της περιόδου της δημοσιονομικής κρίσης. Και εκ των πραγμάτων, η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία τον Ιανουάριο και η επιβεβαίωση της κυριαρχίας του τον Σεπτέμβριο δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι συνιστούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στα πολιτικά χρονικά.
Οι εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου ήρθαν να επιβεβαιώσουν και μάλιστα σε μια αρκετά διογκωμένη εκδοχή το πλειοψηφικό ρεύμα που έδιναν στον ΣΥΡΙΖΑ οι δημοσκοπήσεις και που είχε ήδη καταγραφεί στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014.
Το κύριο χαρακτηριστικό που διαμόρφωσε τη νίκη του κόμματος του Αλ. Τσίπρα ήταν τα σημαντικά κέρδη που είχε σχεδόν από όλα τα κόμματα σε σχέση με τις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Ποσοτικά και πολιτικά πιο αξιοσημείωτη ήταν η εισροή του 15% των πρώην ψηφοφόρων της Ν.Δ., τάση περίπου διπλάσια από την αντίστοιχη των ευρωεκλογών 8 μήνες νωρίτερα (9%).
Ωστόσο, αυτή η ταχεία διόγκωση των κερδών από τη Ν.Δ. είχε δύο βασικές επιπτώσεις στη διαμόρφωση του εκλογικού χάρτη, καθώς άμβλυνε δύο βασικά κοινωνιολογικά ρήγματα που είχαν διαμορφωθεί ανάμεσα στους ψηφοφόρους των δύο κομμάτων στις εκλογές του 2012: το ηλικιακό (χάσμα μεταξύ νέων και μεγαλύτερων ηλικιών) και το γεωκοινωνικό (διαφορά μεταξύ πόλης και υπαίθρου).
Πράγματι, η τελική αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ στην επαρχία άγγιξε τις 11 ποσοστιαίες μονάδες και ήταν σχεδόν διπλάσια από την αντίστοιχη στην Αττική (6,1%), φέρνοντας τα αντίστοιχα τελικά ποσοστά να απέχουν λιγότερο από μία μονάδα. Ακόμα σημαντικότερη όμως ήταν η αύξηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις μεγάλες ηλικίες (άνω των 55) όπου πλέον οριακά πλειοψηφούσε της Ν.Δ. (κατά 0,8%), ενώ τον Ιούνιο του 2012 υστερούσε κατά 22% (βλ. πίνακα).
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου