Κι αυτό όχι γιατί ο...
Άδωνις είπε όσα είπε, ο Λοβέρδος ξεστόμισε όσα ξεστόμισε, ο Μητσοτάκης και οι ήσσονες του «ευρωπαϊκού τόξου» εκτόξευσαν τα αναμενόμενα βέλη και η Μισέλ επέκρινε τους εταίρους που δεν σκαμπιλίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά γιατί κι αυτή η δύσκολη αναμέτρηση στη Βουλή έδειξε ότι τα ξόρκια ανθούν στην Αριστερά.
Δεν είναι θέμα δυσανεξίας στην κριτική, αν με εννοείτε. Δεν είναι η κριτική, η πολεμική, ο καυγάς το ζήτημα. Σ' αυτά ο «χώρος» είναι μαθημένος, τα τελευταία τουλάχιστον χρόνια. Είναι η απόσταση -και η απόσπαση- από την αλήθεια, τη δύσκολη πραγματικότητα, τους δυσμενείς συσχετισμούς, την κοινωνική αγωνία, που χαρακτηρίζει αυτόν τον γενικό «καυγά». Σαν να μην θέλουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς γίνεται εδώ κάτω και εκεί έξω. Σαν να ξορκίζουμε με κατάρες με καταγγελίες, με ωραιοποιήσεις, την απόσταση ανάμεσα σε όσα θέλουμε να γίνουν και σε όσα γίνονται.
Η κυβερνητική πλευρά, πρώτα - πρώτα. Καταλαβαίνουν, φαντάζομαι, πόση αμφισβήτηση, απογοήτευση, αγωνία υπάρχει στην κοινωνία. Ακόμα και ανάμεσα σ' αυτούς που ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εκφράζει πολιτικά. Όπως καταλαβαίνουν επίσης ότι μια σειρά μέτρα θίγουν και τους πιο ευάλωτους. Επιμένουν όμως να αποφεύγουν αυτή την αλήθεια. Να μιλούν μια γλώσσα που προκαλεί. Γιατί είναι άλλο να λες ότι αυτό μπορώ να κάνω τώρα, στη συγκεκριμένη κατάσταση. Κι άλλο να λες πόσο ριζοσπαστικό και προοδευτικό είναι αυτό που κάνεις. Χωρίς ούτε καν αστερίσκους.
Από κει και πέρα οι εντός, εκτός και απέναντι, αλλού γι' αλλού. Προδοσίες, ξεπουλήματα, εξαπατήσεις. Γεμίσαμε εισαγγελείς και αστυνόμους ιδεών. Οι οποίοι έχουν δίκιο, βέβαια, όταν δείχνουν με ένα δάχτυλο να, με το συμπάθιο, την τρύπα που άνοιξε η διακυβέρνηση στον καβάλο μας. Θέλετε να έχουν δίκιο και στα απελευθερωτικά ή και σοσιαλιστικά τους «διά ταύτα»; Εντάξει. Αλλά για συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης και τον δρόμο που οδηγεί στα «διά ταύτα»... τρέχα - γύρευε. Δεν τον πήρε η χώρα, γιατί ο Τσίπρας διάλεξε την υποταγή. Ενώ ο σωστός δρόμος είναι των ανυπότακτων, τάδε ή δείνα.
Χαρήκαμε, και πάρτε ένα φοντάν...
Θανάσης Καρτερός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου