Το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ σε λήθαργο;..

Εξεπλάγησαν πολλοί με την εικόνα που παρουσίασε η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Μικρή συμμετοχή, λίγες τοποθετήσεις, άδεια καθίσματα εντός αιθούσης, συνωστισμός στα...
πηγαδάκια εκτός αιθούσης, μαζική αποχώρηση μετά την ομιλία Τσίπρα.

Συγκρίνοντας αυτή την κατάσταση με το πρόσφατο παρελθόν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην αντιπολίτευση ή όταν η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπιζε την ολομέτωπη επίθεση των δανειστών, εύκολα καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Προς το χειρότερο.

Ηταν αναμενόμενο; Μάλλον. Υπάρχει προηγούμενο; Φυσικά. Το ΠΑΣΟΚ. Την ένδοξη εποχή του ΠΑΣΟΚ (εννοώ τα πρώτα χρόνια μετά την εκλογική νίκη το 1981) ήταν διάχυτη στους κόλπους του η αγωνία για τη σχέση κόμματος-κυβέρνησης.

Οι πάντες έλεγαν ότι πρέπει το κόμμα να κρατήσει τη συνοχή του, να στηρίζει μεν την κυβέρνηση, ταυτοχρόνως όμως οφείλει να λειτουργεί ως θεματοφύλακας των αρχών, των αξιών και της ιδεολογίας της παράταξης, να μεταφέρει στην κυβέρνηση τους προβληματισμούς της βάσης και τις ανησυχίες της κοινωνίας και όταν απαιτείται να προειδοποιεί, να ασκεί κριτική, ακόμη και να διαφωνεί με τις επιλογές της κυβέρνησης.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, πατήστε εδώ