Η κληρονομιά της ακροδεξιάς και της παλαβομάρας...

Όλες οι ψήφοι μετράνε στο δρόμο προς τις εκλογές...
Ειδησεογραφία να την πιείς στο ποτήρι, δεν λέω. Συνεχίζεται η διαπραγμάτευση (έλα ρε!), θα πάρει...
ο Τσίπρας τηλέφωνο τη Μέρκελ (έχουμε τηλέφωνα στην Ελλάδα;), ένας στους τρεις Έλληνες δεν θέλει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (αδερφέ σου έχω αποκλειστική πληροφορία: δύο στους τρεις Έλληνες δεν τον ψήφισαν), κίνδυνος από την ακτινοβολία των κινητών (κι άλλο αποκλειστικό: όλες οι ακτινοβολίες εγκυμονούν κινδύνους), φτάσαμε σε σημείο να είναι πρώτη είδηση (κυρίως σε αντιπολιτευτικά ΜΜΕ, είναι η αλήθεια) το γεγονός ότι σήμερα ξεκινάνε οι μίνι συντάξεις του Κατρούγκαλου. Μη μου το λες Νινέτα μου, θα φαρμακωθώ!

Αλλά υπάρχει και μια άλλη εξέλιξη που εμφανίζεται στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, όσο κι αν μερικές εξ αυτών κάνουν ό,τι μπορούν για να τη θάψουν κάτω από τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις της Σόφης Πασχάλη. Σήμερα είναι να απολογηθεί αυτό το καϊνάρι, ο 42χρονος Χρυσαυγίτης που συνελήφθη για την επίθεση στον φοιτητή. Ορίστε το ρεπορτάζ από το Newpost:

Στον ανακριτή αναμένεται να οδηγηθεί σήμερα ο 42χρονος, μέλος της Χρυσής Αυγής, που κατηγορείται για το άγριο ξυλοδαρμό 24χρονου φοιτητή στους Αμπελόκηπους την περασμένη Παρασκευή. Σε βάρος του 42χρονου ασκήθηκε ποινική δίωξη για ληστεία κατά συναυτουργία και επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά συναυτουργία. Ο 42χρονος κατηγορούμενος, όπως είχε γράψει το newpost.gr φέρεται να είναι μετακλητός υπάλληλος της Βουλής που εργάζεται στο γραφείο του Νίκου Μιχαλολιάκου και ιδιοκτήτης καφετέριας, στους Αμπελοκήπους.
Τσατ, πατ, χαίρεται και συνοπτικές διαδικασίες. Ούτε μα, ούτε μου, ούτε είχε ομίχλη εκείνη την ώρα και δεν βλέπαμε στο ένα μέτρο. Και χωρίς να χρειαστεί η γενναιότητα μιας αστυνομικού, όπως στην περίπτωση Φύσσα. Οι δυνάμεις της τάξεως έκαναν τη δουλειά τους κανονικά και με το νόμο και η μπουζού αναμένει τους παλικαράδες με ανοιχτές αγκάλες. Η κάλπη, πάλι, δεν ξέρω ποιόν και ποιους περιμένει…

Ε ναι, να μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένα ποσοστάκι της Χρυσής Αυγής που ενδέχεται να μείνει ορφανό ενόψει των προσεχών εκλογών. Μιλάω για το 2018 οπότε θα ολοκληρωθεί η δίκη για την εγκληματική οργάνωση και θα πάει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Εκεί θα προκύψει ένα ζήτημα εκπροσώπησης του ακροδεξιού χώρου, θα προκύψει ένα ζήτημα αυτόνομης καθόδου ή απορρόφησής του από άλλα πολιτικά σχήματα, θα προκύψουν ζητήματα καυτά ενότητας και διάσπασης. Γιατί, να μην το λησμονούμε αυτό, μιλάμε για έναν χώρο που εκκολάπτει διαρκώς μικρούς και μεγάλους Φύρερ. Και οι Φύρερ ψοφάνε να ηγηθούν, όχι να ακολουθήσουν.

Τα γράφω αυτά διότι δεν είναι μόνο με τις ψήφους της ακροδεξιάς που αναμένεται κενό, είναι και με τις ψήφους της παλαβομάρας. Το είχα σημειώσει ξανά πριν από λίγες μέρες ότι τώρα με τον Αρτέμη Σώρρα στις δαγκάνες της δικαιοσύνης, κάποιες δεκάδες χιλιάδες ψήφοι (μπορεί και περισσότερες…) αναζητούν πατέρα. Θα βρεθεί κάποιος να τις ζεστάνει κάτω απ’ τις φτερούγες του ή θα καταλήξουμε κι εδώ με δέκα, είκοσι, τριάντα εκπροσώπους του Διός και του Άρεως;

Στο δια ταύτα; Στο δια ταύτα έχει σημασία πότε, πως και από ποιους θα διεκδικηθεί η εκλογική κληρονομιά της ακροδεξιάς και της παλαβομάρας. Διότι μπορεί να κρίνει καταστάσεις, μπορεί να κρίνει διαφορές, μπορεί να κρίνει εκλογές. Και μπορεί να κρίνει επίσης τη συμπεριφορά μελλοντικών κυβερνήσεων απέναντι στους πολίτες τους. Άμα χρωστάς, ας πούμε, στους μελανοχίτωνες, δεν θα τρέξεις και τόσο γρήγορα να τους μπουζουριάσεις έτσι και πλακώσουν κανέναν κακομοίρη στα κλωτσομπουνίδια. Μάλλον την πάπια θα κάνεις, περιμένοντας από τους θεούς του Ολύμπου να το διευθετήσουν το ζήτημα με τίποτις κεραυνούς…

Χρηστος Ξανθάκης

newpost.gr