Ώρα Γαλλίας: Εκλογές...

Οι Γάλλοι καλούνται την Κυριακή στις κάλπες, στις πλέον αμφίρροπες και απρόβλεπτες προεδρικές εκλογές των τελευταίων ετών. Από τον...
πρώτο γύρο δύο από τους 11 υποψήφιους θα πάνε στον δεύτερο που θα διεξαχθεί σε δύο εβδομάδες για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Γαλλίας--σημαντικού μέλους της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο.

Όλες οι δημοσκοπήσεις «δείχνουν» ως φαβορί τον κεντρώο νεοφιλελεύθερο Εμανουέλ Μακρόν. Όμως η διαφορά που τον χωρίζει από τους υπόλοιπους τρεις κύριους διεκδικητές του θώκου, την ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, τον συντηρητικό Φρανσουά Φιγιόν και τον αριστερό Ζαν-Λικ Μελανσόν (ο οποίος καλπάζει δημοσκοπικά το τελευταίο διάστημα - διαβάστε μία οξυδερκή ανάλυση για τις αιτίες αυτής της ανόδου) έχει μικρύνει πολύ. Οποιοσδήποτε από τους τέσσερις θα μπορούσε να περάσει στον δεύτερο γύρο, στις 7 Μαΐου. 

Στη 1 μμ. ώρα Ελλάδας του Σαββάτου άνοιξαν, λόγω διαφοράς  ώρας, οι εκλογικές κάλπες στα υπερπόντια γαλλικά εδάφη, στα νησιά Σεν Πιέρ και Μικελόν στις καναδικές ακτές. Ωστόσο, τα ψηφοδέλτια από τη σημερινή διαδικασία στα γαλλικά υπερπόντια εδάφη θα παραμείνουν σφραγισμένα μέχρι αύριο το απόγευμα αφού κλείσουν οι κάλπες στην ηπειρωτική Γαλλία.

Η πλειονότητα των 47 εκατομμυρίων ψηφοφόρων στην ηπειρωτική Γαλλία θα προσέλθει στις κάλπες από το πρωί της Κυριακής. Το ερώτημα που τίθεται, όπως σχολιάζει η DW, είναι αν οι αναποφάσιστοι, που φθάνουν μέχρι και το 33% του εκλογικού σώματος, θα επιλέξουν υποψήφιο για την προεδρία με γνώμονα το ζήτημα ασφαλείας. 

Την ίδια στιγμή, η αυξανόμενη δυναμική της υποψηφιότητας Μελανσόν γεννά την ελπίδα για το σπάσιμο του καταστροφικού διλήμματος μεταξύ νεοφιλελεύθερης ορθοδοξίας (την οποία εκφράζει με σθένος ο Μακρόν) και ακροδεξιού εθνικισμού (Λεπέν, η οποία με αφορμή τη νέα τρομοκρατική επίθεση κλιμακώνει την ακραία ρητορική της). 

Όπως σχολιάζει ο ακαδημαϊκός Ν. Σμυρναίος, ενώ μέχρι τον Φεβρουάριο στα ΜΜΕ κυριαρχούσε ο ακραία νεοφιλελεύθερος λόγος του Φιγιόν και η ξενόφοβη θεωρία περί σύγκρουσης πολιτισμών της Λεπέν, πλέον (τουλάχιστον μέχρι την επίθεση της Πέμπτης) το κλίμα έχει αντιστραφεί. Θέματα όπως η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, το οικολογικό αδιέξοδο, οι καταστροφικές συνέπειες της κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου και των πολιτικών λιτότητας που επιβάλλει η Ευρωζώνη στην οικονομία πλέον έχουν μπει στην ατζέντα. Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι γι’αυτή την αλλαγή: τα υπό δικαστική διερεύνηση σκάνδαλα που βαραίνουν τους Φιγιόν και Λεπέν,  η εμφάνιση στα ΜΜΕ των «μικρών» υποψηφίων και η καταβαράθρωση του Αμόν και του Σοσιαλιστικού κόμματος.

«Ο Μελανσόν έχει κάνει πράξη με ιδιαίτερη επιτυχία τη στρατηγική του «αριστερού λαϊκισμού», όπως αυτή θεωρητικοποιήθηκε από τον Ερνέστο Λακλάου και τη Σαντάλ Μουφ και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη από τους Ποδέμος. Δεν αναφέρει πλέον το δίπολο Αριστερά/Δεξιά παρά μόνο την αντίθεση ελίτ/λαού ή ολιγαρχίας/πλειοψηφίας. Καλεί τους ψηφοφόρους να διώξουν την κυρίαρχη « κάστα» και όχι « τάξη» (dégagisme) ψηφίζοντας τον ίδιο ο οποίος προσωποποιεί κατά κάποιο τρόπο το αίτημα για ρηξικέλευθη αλλαγή του πολιτικού και οικονομικού τοπίου», τονίζει ο Ν. Σμυρναίος, που λίγο καιρό πριν την άνοδο του αριστερού υποψηφίου είχε μιλήσει στο Left.gr για τη χαμένη ευκαιρία για ενωτική υποψηφιότητα της γαλλικής Αριστεράς. 

Την ίδια στιγμή, όπως εξηγεί ο Φρεντερίκ Λορντόν σε ένα επικό άρθρο στη Monde diplomatique, η υποψηφιότητα Μακρόν είναι ο σπασμός ενός συστήματος που πνέει τα λοίσθια. Ο υποψήφιος χωρίς κόμμα ούτε πρόγραμμα, που δεν έχει εκτεθεί ποτέ πριν στην ψήφο των πολιτών, με μόνη εμπειρία το επάγγελμα του τραπεζίτη και του υπουργού, εκφράζει όλη την αγωνία της ολιγαρχίας να σωθεί δημιουργώντας ένα άβαταρ το οποίο περικλείει όλη την κυρίαρχη ιδεολογία της «κεντροδεξιάς» και της «κεντροαριστεράς» σε μια μοναδική συσκευασία. Το αν το τέχνασμα πετύχει θα το δούμε το βράδυ της Κυριακής... 

left.gr