Η θέση της Γερμανίας για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σε βάθος δεκαετίας «δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει αποδεκτή», υπογραμμίζει ο...κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενόσω επίκεινται οι αποφάσεις για το ελληνικό χρέος. Επισημαίνει δε πως τα αρνητικά μέτρα της διετίας 2019-2020 «θα εφαρμοστούν μονάχα υπό την προϋπόθεση ότι στο τέλος του προγράμματος, το καλοκαίρι του 2018, θα έχουν ενεργοποιηθεί τα μεσοπρόθεσμα μέτρα απομείωσης του ελληνικού χρέους».
Βάλλει κατά μερίδας των δανειστών κατηγορώντας την πως προβάλλει «απαιτήσεις που έχουν πολιτική και όχι αμιγώς οικονομική στόχευση» προκειμένου να αποκόψει την κυβέρνηση από τις κοινωνικές της συμμαχίες και αναφορές. Ξεκαθαρίζει πάντως ότι «οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους», όπως ορίζει το Σύνταγμα, και υπενθυμίζει πως εντός ΣΥΡΙΖΑ «όλοι διευκρινίζουν ότι οι συλλογικές αποφάσεις είναι δεσμευτικές».
• Είναι ικανοποιημένη η κυβέρνηση με το αποτέλεσμα της συμφωνίας της Μάλτας;
Το σημείο εκκίνησης της διαπραγμάτευσης για τη δεύτερη αξιολόγηση ήταν οι διατυπωμένες ήδη από τον Δεκέμβριο του 2015 απαιτήσεις του ΔΝΤ για επιπλέον μέτρα ύψους 2% του ΑΕΠ. Μετά από σκληρή διαπραγμάτευση καταφέραμε να φτάσουμε σε έναν συμβιβασμό βασισμένο σε αμοιβαίες υποχωρήσεις. Από την πλευρά της η κυβέρνηση αποδέχτηκε την αλλαγή του δημοσιονομικού μείγματος για την περίοδο 2019-2020, που έθετε ως όρο συμμετοχής το ΔΝΤ, ενώ το Ταμείο από την πλευρά του υποχώρησε ως προς τη λήψη ισόποσων θετικών μέτρων για την ίδια περίοδο. Σε ό,τι αφορά δε τα εργασιακά, παρά τις πιέσεις του ΔΝΤ, επανέρχονται οι αρχές της επεκτασιμότητας και της ευνοϊκότερης ρύθμισης για τις κλαδικές συμβάσεις εργασίας, γεγονός που θα αποκαταστήσει το θεσμικό πλαίσιο των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα μας και θα ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση των εργαζομένων, ενώ αποκρούστηκαν οι απαιτήσεις για αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων και για την κατοχύρωση του δικαιώματος της ανταπεργίας.
Πρόκειται λοιπόν για έναν συμβιβασμό που, όπως κάθε συμβιβασμός, εμπεριέχει και δεσμεύσεις πολιτικής που δεν θα επιλέγαμε ποτέ αν δεν βρισκόμασταν σε πρόγραμμα. Είναι ωστόσο ένας συμβιβασμός διαχειρίσιμος και, το βασικότερο, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για την έξοδο από το πρόγραμμα και την επιτροπεία.
• Απομένουν οι τεχνικές διευθετήσεις και η συμφωνία για το χρέος και τα πρωτογενή πλεονάσματα. Φοβάστε νέες καθυστερήσεις από τους «συνήθεις υπόπτους»;
Μετά την πολύμηνη καθυστέρηση για την οποία ευθύνεται σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα το Ταμείο με τις παράλογες απαιτήσεις που προέβαλλε -γεγονός που θυμίζω ότι αναγνώρισε και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με μια ασυνήθιστη κίνηση- εκτιμώ ότι είμαστε πια στην τελική ευθεία.
Εχουμε μια κατ’ αρχήν πολιτική συμφωνία και νομίζω ότι θα καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε το τεχνικό σκέλος αρκετά σύντομα. Με δεδομένο δε ότι η Γερμανία θέτει ως όρο για την ύπαρξη ελληνικού προγράμματος τη συμμετοχή του Ταμείου, πολύ γρήγορα θα έχουμε και τον προσδιορισμό των μεσοπρόθεσμων για το χρέος, αλλά και τον καθορισμό του δημοσιονομικού μονοπατιού για την περίοδο μετά το 2019.
Αυτό έχει καταστεί σαφές εξάλλου και στις επαφές που έχουν γίνει εκ μέρους της κυβέρνησης το τελευταίο διάστημα σε όλα τα επίπεδα. Πλέον, μετά και τη συμφωνία, κανένα πρόσχημα δεν μπορεί να δικαιολογήσει καθυστερήσεις σε βάρος τόσο της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας όσο και της ίδιας της Ευρώπης που παραμένει στο επίκεντρο μιας πολυεπίπεδης κρίσης, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να αναζωπυρωθεί...
Νίκος Σβέρκος, efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου