Θα μιλήσουμε για ανθρώπινες ζωές;...

Ανέτοιμη και «λίγη» αποδεικνύεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στη διαχείριση του προσφυγικού, η ίδια που λίγους μήνες πριν έκανε εκ του ασφαλούς ανέξοδη αντιπολίτευση. Στην πράξη όμως, φαίνεται ότι δεν μπορεί να ρυθμίσει βασικά ζητήματα του...
προσφυγικού και μεταναστευτικού πληθυσμού που έχει συγκεντρωθεί στη χώρα, τουλάχιστον όχι με τρόπο που να συνάδει με τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μετά τις αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ), που προκάλεσαν αντιδράσεις από το σύνολο της αντιπολίτευσης και τεράστια ανησυχία στις ανθρωπιστικές οργανώσεις, τα εμπόδια στην απόδοση ΑΜΚΑ σε πολίτες ξένων χωρών, που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα στην πρόσβαση προσφύγων και μεταναστών στις υπηρεσίες υγείας και στην εργασία, αλλά και στην εκπαίδευση των προσφυγόπουλων, μετά τη μαζική εκκένωση καταλήψεων στέγης και την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση του συστήματος απονομής ασύλου, τώρα η κυβέρνηση δημιουργεί νέες... Μόριες, στοιβάζοντας χιλιάδες σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στην ενδοχώρα.

Η αύξηση του αριθμού των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν καθημερινά στη χώρα έχει προκαλέσει πανικό στους κυβερνώντες, οι οποίοι υπό την πίεση της πολιτικής που υπηρετούν, αλλά και της ανάγκης να ικανοποιήσουν τα ξενοφοβικά ένστικτα των υποστηρικτών τους, αντιδρούν σπασμωδικά, με εξαιρετικά άσχημα αποτελέσματα.

Στην προσπάθειά τους να αποσυμφορήσουν τα νησιά, επαναλειτουργούν εγκαταλειμμένες δομές φιλοξενίας και επεκτείνουν τις ήδη υπάρχουσες «μαγειρεύοντας» -και πρακτικά ξεχειλώνοντας- τα όρια χωρητικότητάς τους. Γιατί αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι οι τύποι και όχι η ουσία.

Στη Ν.Δ. αρκεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τη μεταφορά μερικών χιλιάδων ανθρώπων από τα νησιά στην ενδοχώρα, ακόμη και αν τους μεταφέρει σε μια αντιστοίχως υπερπλήρη και ακατάλληλη δομή, όπως της Νέας Καβάλας ή της Κορίνθου, δημιουργώντας κατ' αυτόν τον τρόπο καταστάσεις «έκτακτης ανάγκης», χωρίς να την ενδιαφέρει ότι παραβιάζει σωρηδόν διεθνείς και ευρωπαϊκές συνθήκες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μια σοβαρή μεταναστευτική πολιτική, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, είναι πολυεπίπεδη, απαιτεί στρατηγικές προάσπισης αυτών ακριβώς των δικαιωμάτων και στρατηγικές ένταξης. Σίγουρα δεν απαιτεί το ζήτημα να αντιμετωπίζεται με μέτρα κατασταλτικής αποτροπής και σφράγισμα (;) συνόρων, με βίαιες απωθήσεις και επαναπροωθήσεις που θα έχουν ως αποτέλεσμα δεκάδες «Αϊλάν» στα παράλια του Αιγαίου...

efsyn.gr